پدیدآور: حمیرا جعفری 
استاد راهنما: داوود کاظمی صالح
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بقیه‌الله

چکیده

در طی روزه داری تغییراتی در عوامل بیوشیمیایی بدن ایجاد می گردد که از جمله این عوامل فاکتورهای انعقادی خون می باشند . هدف اصلی ما از این پژوهش 7 بررسی تاثیر روزه داری ماه مبارک رمضان بر تست های انعقادی و به عنون اهداف فرعی تاثیرروزه داری ماه رمضان بر سایر اندکس های خون از جمله گلبولهای سفید ، گلبولهای قرمز ، اندکس های گلبول قرمز ، هموگلوبین و هماتوکریت نیز مورد بررسی قرار گرفته اند. گروه مورد مطالعه ، 30 نفر مرد دواطلب غیر سیگاری با متوسط سن 25 سال و ساکن خوابگاه دانشجویی که حداقل 21 روز ماه رمضان را روزه داری مداوم داشته هیچگونه داروی ضد انعقاد و ضد پلاکتی مصرف نمی نمودند ، بوده است . این افراد 2 وعده غذای یکسان به صورت سحری و افطاری میل می نمودند. بررسی مورد نظر در ماه رمضان سال 1378 ( آذر ماه - دی ماه ) صورت گرفته است که طول مدت روزه داری 12 ساعت در شبانه روز بود . دو نمونه خون در روز اول و روز بیست و هشتم ماه رمضان گرفته شد . بعد از نمونه گیری و آنالیز اطلاعات نتایج زیر حاصل گردید : تعداد گلبولهای قرمز خون به طور معنی داری کاهش یافته بود ‌‌(p<0/0001)‌‌ . میزان هموگلوبین و هماتوکریت خون نیز طی روز ه داری ماه رمضان به طور معنی داری کاهش یافت ‌‌(p<0/0001 , p=0/001)‌‌ . غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی ‌‌(MCHC)‌‌ نیز در طی روزه داری ماه رمضان به صورت معنی دار افزایش یافته بود ‌‌( P = 0/001 ) ‌‌. میزان فیبرینوژن پلاسما در روز بیست و هشتم ماه رمضان نسبت به روز اول به طور معنی درای افزایش یافته بود که قابل توجه بود ‌‌( p = 0/001)‌‌ ولی در شمارش گلبولهای سفید خون پلاکت ها ، حجم متوسط گلبولی ، میزان متوسط هموگلوبین گلبولی ، ‌‌PT‌‌ و ‌‌PTT‌‌ تغییر معنی داری در طی روزه داری ماه مبارک رمضان مشاهده نشد . نتایج این پژوهش نشان می دهد که بر خلاف نظر بسیاری از پزشکان میزان انعقاد پذیری خون در طی ماه رمضان افزایش نیافته و حتی کاهش معنی دار‌‌Hb‌‌ و ‌‌HCT‌‌ در طی روزه داری ماه رمضان می تواند منجر به کاهش ویسکوزیته گردد که این کاهش ویسکوزیته از طریق کاهش استرسی تماسی ‌‌(shear stress)‌‌ در داخل عروق کرونری می توند میزان حوادث عروقی حاد را کاهش دهد.