موضوع : پژوهش | مقاله

جشنواره هایی در خدمت سیاست و ایدئولوژی

بررسی جشنواره های فیلم کن، ونیز و برلین که از مهمترین جشنواره های فیلم دنیا هستند، نشان می دهد که این جشنواره ها یا در انحصار کمپانی های تجاری قرار دارند، یا در جهت سیاست و ایدئولوژی خاصی حرکت می کنند.
رسانه و به خصوص سینما یکی از عرصه هایی است که آمریکا با کمک هالیوود توانسته در آن ایفاگر نقش اصلی باشد. این سلطه، به تولید و اکران فیلم در آمریکا محدود نمی شود، چنانکه آمریکا کنترل سینمای دیگر کشورها را نیز به دست گرفته است.
سینمای اروپا که انتظار می رفت به دلیل قدمت این قاره و دارا بودن ویژگی های تاریخی خاص خود بتواند در برابر سینمای آمریکا مستقل عمل کند، نشان داد که فاقد این استقلال است. بررسی سه جشنواره اصلی اروپا یعنی؛ کن، برلین و ونیز به خوبی نشان از ردپای سینمای هالیوود و عوامل سینمای یهودی در این قاره را دارد.

جشنواره کن فرانسه
جشنواره فیلم کن برای اولین بار در سپتامبر 1939 برگزار شد، در دهه 1950 میلادی زمان برگزاری جشنواره، از ماه سپتامبر به آوریل تغییر یافت و از سال 1955 میلادی، نخل طلا به عنوان جایزه اصلی جشنواره کن معرفی شد. جشنواره کن علیرغم اینکه از افتخاراتش؛ برگزاری هنری ترین جشنواره دنیا است، اما طی سال های اخیر تعدادی از تجاری ترین آثار سینمای هالیوود را نمایش داده است.
در چند سال گذشته دنیا شاهد عبور ستارگان جنجالی هالیوود از روی این فرش قرمز بوده است. در پیش گرفتن این روش، جشنواره کن را در تیول کمپانی ها و موسسه های بزرگ تجاری آمریکایی و تهیه کنندگان و ستارگان سینمای هالیوود قرار داده است. به عنوان نمونه رومن پولانسکی یهودی در 2002 نخل طلایی کن را با فیلم پیانیست ازآن خود کرد. داستان این فیلم زندگی نوازنده? پیانوی یهودی، ولادیسلاو اشپیلمن در دوران جنگ جهانی دوم در لهستان است. رومن پولانسکی کارگردان این فیلم بعد از متهم شدن به تجاوز جنسی به یک دختر 13 ساله و برای فرار از زندانی شدن، در سال 1978 از آمریکا خارج شد و از آن زمان تاکنون به آمریکا باز نگشته‌است. اسکار بهترین کارگردانی برای پیانیست را هریسون فورد از طرف او دریافت کرد و 5 ماه بعد در فرانسه به وی تحویل داد.
امسال نیز در این جشنواره شاهد اکران فیلم های هالیوودی از جمله دزدان دریایی کاراییب 4 با حضور 'جانی دپ' و یا فیلم 'خانم فاستر' با بازی 'مل گیبسون' در این جشنواره خواهد بود. نکته مهم دیگر در این جشنواره چگونگی انتخاب هیات داوران است. اعضای این کمیته که به اصطلاح هیات ژوری نامیده می شود، از بین گروه بزرگی از بازیگران بین المللی انتخاب می گردند. به گزارش وبسایت فستیوال کن، 'روبرت دنیرو' بازیگر آمریکایی ریاست داوران بخش اصلی جشنواره 2011 را که 11 تا 22 می(21 اردیبهشت تا 1 خرداد) در فرانسه برگزار می شود، برعهده دارد.
دنیرو سومین آمریکایی در چهار سال گذشته است که ریاست پرآوازه ترین جشنواره فیلم جهان را برعهده می گیرد. دنیرو ایتالیایی-آمریکایی برنده 2 جایزه اسکار بوده و وب سایت انگلیسی زبان Adherents، وی را در لیست یهودی کاتولیک ها معرفی می کند. این وبسایت، مادر وی را یهودی و پدرش را کاتولیک معرفی کرده است.
تیم برتون، کارگردان آمریکایی در 2010 و 'شون پن'، بازیگر و کارگردان آمریکایی در 2008 ریاست داوران بخش اصلی جشنواره کن را داشتند. وبسایت adherent شون پن را نیز یهودی-کاتولیک و از پدری یهودی و مادری کاتولیک معرفی کرد.
مقایسه نسبت دریافت جایزه نخل طلایی جشنواره فیلم کن بین کشورهای دنیا نشان می دهد، برندگان بیشترین جوایز جشنواره، آمریکا با 18 بار در جایگاه اول و کشورهای ایتالیا(12)، فرانسه 11 و انگلیس 4 به ترتیب در جایگاه های دوم تا چهارم قرار دارند. از سوی دیگر جشنواره کن از نگاه رسانه های خارجی دست نشانده خود آنها نیز زیر سوال رفته و اذعان نموده اند که این جشنواره در خدمت اهداف سیاسی آمریکا می باشد.
خصوصیت دیگر جشنواره گرایش های سیاسی آن است. از افتتاح جشنواره کن 59 با فیلم پرسروصدا و صهیونیستی 'رمز داوینچی' و بعد از آن با فیلم نسبتا تبلیغاتی 'یونایتد 93' در باره سرنوشت یکی از هواپیماهای ربوده شده در جریان 11 سپتامبر 2001، تا اثر متوسطی چون پرسپولیس و داوری کردن کارگردان آن و تا زمان نزدیک تر که تارانتینو با فیلمی سیاسی ایدئولوژیک به کن آمد، همه نشان از سیاسی بودن جشنواره کن دارد.
دوویچه وله صدای آلمان در گزارشی که سال 2007 که از این جشنواره ارایه کرد، با انتقاد از جو حاکم بر کن در آن سال یادآور شد، جمع بزرگی از هنرمندان و بازیگران حاضر در کن به فعالیت های سیاسی پرداخته اند. یکی از مهمترین اقدامات سیاسی رخ داده در کن 2007 نمایش فیلم مرجان ساتراپی با نام تخت جمشید(پرسپولیس) است که با اعتراض بنیاد فارابی و سینماگران ایرانی روبه رو شده است. این سیاسی شدن را در جشنواره های سال گذشته با دفاع از جعفر پناهی که در جریان فتنه پس از انتخابات به تهیه و ارسال فیلم برای شبکه های خارجی اقدام کرده بود، و اعلام همبستگی با وی، شاهد بودیم.

جشنواره فیلم ونیز ایتالیا
جشنواره ونیز ازقدیمی ترین و بزرگترین جشنواره های دنیا است، جشنواره فیلم ونیز نخستین بار در سال 1932 میلادی برگزار شد و در کنار جشنواره هایی چون کن و برلین از مهمترین رخدادهای سینمایی اروپا و جهان به شمار می آید. جایزه اصلی جشنواره ونیز، شیر طلایی نام دارد. در این جشنواره، همچنین جایزه ای به نام جایزه انسانیت وجود دارد که جایزه آن مبلغ 50 هزار دلار است.
بررسی ماهیت داوران این جشنواره بازهم نشان از حضور آمریکایی ها در این جشنواره ها دارد. کوینتین تارانتینو کارگردان آمریکایی، رییس هیات داوران شصت و هفتمین جشنواره فیلم ونیز بود که از یک سپتامبر تا 11 سپتامبر 2010 برگزار شد. تارانتینو از سوی بسیاری از منتقدین سینمایی به استفاده از کنایه های سینمایی علیه سیاهان و تبعیض نژادی متهم شده است. وی در گفتگو با وبسایت انگلیسی زبان Charlierose این انتقادات را وارد ندانست.
کوینتین تارانتینو در سفر سال 2009 خود به تل آویو تاکید کرد که اهمیت هولوکاست را فراموش نکرده و گرچه در این رابطه فیلمی نساخته، اما مضامین مشابه آن را درباره مظلومیت یهودیان و کشتار آنها توسط دیگر اقوام در فیلم هایش به نمایش گذاشته است.
پائولو مرگتی(Paolo Mereghetti) منتقد ایتالیایی از پارتی بازی تارانتینو در ارتباط با داوری ها در جشنواره 2010 انتقاد کرد.
گویلرموآریاگا از مکزیک، اینگبورگا داپکونایت از لیتوانی و ستاره فیلم های هالیوودی و روسی، آرنود دسپلچین کارگردان فرانسوی(وبسایت jweekly فیلم های وی را حامی یهودیان و معرف همزیستی و روابط خوب فرانسوی ها با یهودیان معرفی کرد.) دنی الفمن سازنده موسیقی فیلم آمریکایی (پدر و همسرش یهودی هستند.) لوکاگوادانینو کارگردان ایتالیایی و گابریل سالواتوره کارگردان ایتالیایی از دیگر اعضای هیات داوران هستند.
این فهرست که موارد بسیار دیگری را نیز می توان به آن اضافه کرد، نشان می دهد که جشنواره فیلم ونیز متاثر از هالیود که خود نیز زیر سلطه یهود قرار دارد، می باشد.

جشنواره بین‌المللی فیلم برلین
جشنواره بین‌المللی فیلم برلین هرساله در ماه فوریه در برلین آلمان برگزار می‌شود. این جشنواره نخستین بار در سال 1951 با نمایش فیلم ربکا، ساخته آلفرد هیچکاک گشایش یافت.
'سی بی سی نیوز' یک وبسایت خبری کانادایی در گزارشی ورنر هرزوگ را ربیس هیات داوران جشنواره فیلم برلین در فوریه 2010 اعلام کرد. وی نامزد اسکار بوده و ساخت 50 فیلم و مستندی تحت عنوان 'رویارویی در پایان جهان' را در کارنامه خود دارد. این فیلم ساز آلمانی در خدمت به یهودیان، فیلمی درباره گذشته آلمان نازی و قربانی شدن یهودیان در این جنگ ساخته است.
به نوشته وبسایت Colombo Lanka Puvath شصت و یکمین جشنواره فیلم برلین هم که 10 تا 20 فوریه 2011(21 بهمن تا یک اسفند 1389) برگزار شد، هفت داور داشت و ریاست هیات داوران را روسیلینی، بازیگر ایتالیایی-آمریکایی برعهده داشت.
به گزارش پایگاه اینترنتی سینما، روسیلینی مدل لباس سابق دارای اجدادی یهودی بوده و مادرش، اینگرید برگمن ستاره سوئدی دهه 1940 هالیوود، یک یهودی است. در اسراییل و در مجاورت بنیاد ملی یهود، بنای یادبودی برای مادر ایزابل ایجاد کرده و از وی به عنوان شخصی برجسته یاد کرده اند.

نتیجه گیری
این جشنواره ها، امروزه به عرصه ای از جولان سینماگران آمریکایی(هالیود)تبدیل شده است، که این موسسه خود نیز تحت تاثیر افکار غالب یهودی های طرفدار صهیونیسم است. در افکار آنها میتوان تبعیض های نژادی و خودبرتر بینی، تفکر سلطه و به سخره گرفتن فرهنگ دیگر ملل را مشاهده کرد. با توجه به بررسی های انجام شده در می یابیم که این جشنواره ها با یک نگاه اقتصادی و ایدئولوژیک خاص در حال برگزاری است که یک سری اهداف خاص را دنبال می کنند. چنانکه از میان کشورهایی توانستند بیشترین جوایز این جشنواره هارا از آن خود کنند این کشور آمریکا است که در صدر این لیست ها دیده می شود، و نحوه چیدمان داور ها هم خود دارای شائبه است. چنانکه در ماهیت این داوران که در این بررسی آمده بیشتر آنها یا آمریکایی هستند یا دارای اصالت آمریکایی می باشند که درصد قابل توجهی از آنها یهودی هستند، که نشان دهنده غلبه تفکر صهیونیستی در عرصه رسانه ای و نفوذ آنها در کمپانی های تجاری است. در بخش نمایش فیلم هم انتخاب فیلم های جشنواره ها سلیقه ای است و در برخی فیلم ها آنها پا را از این فراتر گذاشته و توهین به نژاد، ملت و افکار را عرضه کرده اند. یعنی سیاست زدگی حاکم بر این جشنواره ها مشهود است.


منبع: / خبرگزاری / ایرنا ۱۳۹۰/۳/۲۷
 

نظر شما