هفته نامۀ «ضمیمة ادبی تایمز» (تی ال اس) را در کنار نشریة «لندن ریوو آو بوکز»، از معتبرترین نشریه‌های ادبی جهان و معیار و استاندارد نقد ادبیات و فرهنگ به حساب می آورند. آنچه این نشریة ادبی را از سایر نشریه‌های هم‌سنخ خود متمایز می کند، تنها سطح کیفی مطالب آن نیست، بلکه گسترة متنوعی از موضوعاتی است که از زاویة دید ادبیات و نقد ادبی به آنها توجه می شود. در هر شماره از این هفته‌نامه، مخاطب گستره ای از فعالیت های فرهنگی و اتفاقات عالم ادبیات را مرور می کند. با نقد کتاب های تازه‌منتشر شده یا در شرف انتشار در حوزة داستانی و غیرداستانی مواجه می شود که همگی توسط اساتید و منتقدان شاخص این حوزه نوشته شده اند. علاوه براین، چندین مصاحبه و مقاله نیز با موضوعات متنوع، از مردم شناسی گرفته تا جانورشناسی بخش دیگری از این نشریه را به خود اختصاص می دهد. بخشی نیز اختصاص به سینما، تئاتر و موسیقی و هنرهای بصری (ویژوال آرت) دارد. درواقع مخاطب هر آنچه در عالم ادبیات، هنر و اسکولارشیپ به دنبال آن است در این نشریه می یابد. نکتة مهم و جالب ‌توجه در زمینۀ سبک این نشریه در ارائة مقاله‌های آن نهفته است. درواقع، مؤلفان به بهانة انتشار کتاب‌های جدید، نقبی به مسائل روز و مبتلا به وضعیت کنونی جامعه‌‌شان می‌زنند. برای مثال، اگر کتاب جدیدی در باب موسیقی یا معماری اخیراً به بازار آمده باشد، در صفحة موسیقی یا معماری ضمن معرفی و نقد کتاب، به وضعیت کنونی موسیقی یا معماری در جامعه (معمولاً انگلستان) نقبی می‌زنند و مسائل و موضوعات مرتبط با آن را نقد و بررسی می‌نمایند. درواقع، انتشار کتاب محملی است برای منتقدان و کارشناسان برای توجه به مسائل روز و نقد وضعیت جامعه‌شان. این نشریه در هر شماره، در کنار مطالب بالا، بهترین شعر و داستان های کوتاه معاصر را نیز انتخاب و منتشر می‌‌کند.

تاریخچه
اولین شمارة این مجله در سال 1902م ضمیمة ادبی روزنامۀ «ساندی تایمز» در لندن شد و هشت صفحه داشت و شامل بخش های ادبیات، علم، هنر، نمایش، موسیقی و یادداشت و لیستی از کتاب‌های جدید و تجدیدچاپ بود. در سال 1914م این مجله مستقل شد و با لوگویی متفاوت در قالب هفته‌نامه به چاپ رسید. مقالات و مطالب این نشریه تا 72 سال بدون امضا چاپ می‌شدند و خوانندگان نمی‌دانستند که بسیاری از نقدهایی که می‌خوانند به قلم نویسندگان شاخصی همچون ویرجینیا وولف، تی. اس. الیوت، جورج اورول و دیگران نویسندگان ممتاز معاصر است.
مسئولان این نشریه خود را صرفاً محدود به نقد کتاب نکردند و وارد حوزة انتشار مقالاتی نیز شدند که بهانة اصلی آن انتشار کتاب‌هایی با آن موضوعات بود. در سال 1896، اعضای تحریریة این نشریه تصمیم گرفتند که در هر شماره اشعار و داستان‌های کوتاه منتخب نیز منتشر شود.

مروری بر بخش های اصلی
روی جلد ضمیمة ادبی تایمز معمولاً به مهم‌ترین اتفاق فرهنگی و ادبی آن هفته اختصاص دارد؛ از انتشار جدیدترین کتاب فلان نویسندة مشهور و شاخص گرفته تا اجرای یک نمایشنامة مشهور فرانسوی در لندن و برپایی نقاشی‌های فلان نقاش معروف هلندی و... می‌تواند عکس روی جلد را به خود اختصاص دهد. معمولاً عنوان پروندة ویژة هر شماره نیز روی جلد به نوعی به ‌نمایش درمی‌آید.
در بخش‌های ورودی مجله معمولاً در صفحة دوم ستونی خودنمایی می‌کند که نام «این هفته» را بر تارک خود دارد. این بخش معمولاً به قلم یکی از نویسندگان شاخص معاصر امریکایی یا انگلیسی نوشته می‌شود. این یادداشت کوتاه ضمن اشاره‌ای اجمالی به موضوع پروندة اصلی این شماره‌، مقالات دیگر آن را نیز معرفی می‌نماید و حکم مقدمه‌ای کوتاه را دارد.
صفحه‌های فلسفه، نامه به سردبیر، نقد ادبی، مطالعات اجتماعی، تاریخ، باستان‌شناسی، تفسیر و تعریض، هنر، داستان، سیاست، کلاسیک، علم، کتاب‌شناسی، خاطرات، هواشناسی، پزشکی، شعر، چکیده‌ (گزیده)، تاریخ جنگ از جمله صفحه‌های اصلی مجله هستند و به فراخور انتشار کتاب‌های جدید در دیگر حوزه‌ها، بخش‌های دیگری همچون معماری و... به آن افزوده می‌شود. در بخش انتهایی، یعنی «نویسندگان این هفته»، نیز فهرست و نام و نشان نگارندگان می‌آید که همگی از اساتید دانشگاه و منتقدان و کارشناسان متخصص حوزه‌های اشاره ‌شده در بالا هستند.

منبع: ماهنامه زمانه 1389 شماره 90، مرداد ۱۳۸۹/۵/۰۰