دهه چهل شمسی (1960 میلادی) در تاریخ ایران، شاهد تحولات چشمگیر اقتصادی و اجتماعی بود که تاثیرات خود را در تمامی ابعاد زندگی مردم نشان داد.

یکی از نمودهای بارز این پیشرفت‌ها، افزایش قابل توجه واردات خودروهای خارجی به کشور بود. خودروهای آمریکایی و آلمانی در این میان، سهم عمده‌ای از بازار را به خود اختصاص داده بودند و در خیابان‌های تهران خودنمایی می‌کردند.

عوامل متعددی در گرایش مردم به خودروهای خارجی در آن دوران نقش داشتند، از جمله:

• رشد اقتصادی: با رونق اقتصادی، توان مالی مردم برای خرید کالاهای لوکس مانند خودرو افزایش یافت.
• بهبود زیرساخت‌ها: احداث جاده‌های جدید و گسترش شبکه حمل و نقل، رانندگی با خودرو را آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر کرد.
• سیاست‌های دولتی: حمایت دولت از واردات خودرو و تسهیلات ارائه شده به متقاضیان، تمایل به خرید خودروهای خارجی را افزایش داد.

برخی از محبوب‌ترین برندهای آمریکایی در آن دوران عبارت بودند از:

• شورلت: مدل‌هایی مانند نوا، بیسبول، و کامارو
• بویک: مدل‌هایی مانند دویل، ریویرا، و اسکای‌لارک
•  مدل‌هایی مانند موستانگ، تاندربرد، و گالکسی
• پلی‌موث: مدل‌هایی مانند فیوری، باراکودا، و دوج چلنجر

در میان خودروهای آلمانی نیز مرسدس بنز از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود.

مدل‌هایی مانند W111، W112 و W123 به عنوان نمادهایی از لوکس و تجمل شناخته می‌شدند.

حضور گسترده خودروهای آمریکایی و آلمانی در خیابان‌های تهران، چهره‌ای مدرن و امروزی به این شهر می‌داد و نشانه‌ای از پیشرفت و توسعه ایران در آن دوران بود.

امروزه، نسل‌های جدیدتر ایرانیان شاید خاطره رانندگی با این خودروهای کلاسیک را نداشته باشند، اما تصاویر و داستان‌های آنها همچنان یادآور دورانی پررونق و خاطره‌انگیز در تاریخ ایران است.

علاوه بر برندهای آمریکایی و آلمانی، شرکت‌های ایتالیایی مانند فیات نیز در آن دوران در ایران فعالیت داشتند و مدل‌هایی مانند فیات ۱۲۴ را به بازار عرضه می‌کردند.

لازم به ذکر است که واردات خودروهای خارجی در آن دوران، تاثیر قابل توجهی بر صنعت خودروسازی ایران نیز گذاشت و زمینه را برای تولید خودروهای داخلی در سال‌های بعد فراهم کرد.