عکس که توسط "علی خان والی" از حکام دوره قاجار گرفته شده، نمایی از مجموعه تاریخی تخت سلیمان در آن زمان را به تصویر می‌کشد. در این عکس، ویرانه‌های قلعه سنگی عظیم تخت سلیمان با دوره‌ای بیش از هزار ذرع (حدود 5 کیلومتر) قابل مشاهده است. 
همانطور که در توضیحات عکس نیز آمده، در دوره قاجار بخش اعظمی از این مجموعه تاریخی تخریب شده بود و از عمارت‌های داخل قلعه تنها بقایای ایوان بزرگی شبیه به ایوان مساجد و همچنین عمارتی مسقف شبیه به حمام باقی مانده بود.
شناسایی و کاوش تخت سلیمان:

علی‌رغم ویرانی گسترده، اهمیت تاریخی تخت سلیمان به عنوان یک مجموعه مذهبی ساسانی از دید مورخان و سیاحان دور نماند. 
در سال 1819 میلادی، سر "رابرت کِرپورتر"، شرق‌شناس انگلیسی، برای اولین بار این مکان را شناسایی و به عنوان "تخت سلیمان" معرفی کرد.
قریب به یک قرن بعد، در سال 1937، "آرتور پوپ" آمریکایی کاوش‌های باستان‌شناسی در تخت سلیمان را آغاز کرد.
در سال 1959، "موسسه باستان‌شناسی آلمان" کاوش‌های گسترده‌ای را در این محوطه باستانی آغاز کرد که تا سال 1979 به طول انجامید. 
این کاوش‌ها اطلاعات ارزشمندی را در مورد "آتشگاه آذرگشنسب" و همچنین وضعیت دین و دولت در دوره ساسانی به دست دادند.

اهمیت تخت سلیمان:

تخت سلیمان به عنوان یکی از مهم‌ترین میراث فرهنگی ایران، در سال 2003 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
این مجموعه باستانی، با معماری باشکوه و تزئینات منحصر به فرد، گواهی بر شکوه و عظمت تمدن ساسانی است.
کاوش‌های باستان‌شناسی در تخت سلیمان،  insights بی‌نظیری را از  تاریخ، فرهنگ و هنر ایران باستان به ارمغان آورده است.

امروزه، تخت سلیمان به عنوان یک مقصد گردشگری محبوب، پذیرای بازدیدکنندگان از سراسر جهان است.