خواجه مؤمن، مشهور به آقا مؤمن تفرشی، شخصیتی برجسته در تاریخ ایران بود که در عرصه‌های مختلف علم، حکمت، شعر و زهد و تقوی خوش درخشید.

زادگاه:

خواجه مؤمن در محله فم تفرش، در خانواده‌ای اصیل و سادات حسینی متولد شد. نسب او به عبدالعظیم بن عبدالله، فرزند امام پنجم شیعیان، حضرت امام محمد باقر (ع) می‌رسد.

تحصیلات:

خواجه مؤمن در تفرش، قم و اصفهان به تحصیل علوم دینی و معقول پرداخت و در این زمینه به مقامات عالیه نائل آمد.

شاعری:

خواجه مؤمن در شعر نیز دستی توانا داشت و در سرودن قصیده مهارت خاصی از خود نشان می‌داد. تخلص او در شعر "دایی" بود.

زهد و تقوی:

خواجه مؤمن به زهد و تقوی مشهور بود و زندگی ساده و بی‌آلایشی را در پیش گرفته بود.

تجدید بنای امامزاده محمد:

یکی از مهم‌ترین اقدامات خواجه مؤمن، تجدید بنای امامزاده محمد در فم تفرش بود. این بنا در زمان شاه عباس دوم صفوی توسط وی ساخته شد و تا به امروز به عنوان یکی از زیارتگاه‌های مهم استان مرکزی شناخته می‌شود.

وفات:

خواجه مؤمن در سال 1170 هجری قمری در سن 70 سالگی دار فانی را وداع گفت و مزار او در تفرش زیارتگاه اهل معرفت است.

آثار:

از خواجه مؤمن آثار متعددی در زمینه‌های مختلف به جا مانده است که از جمله آنها می‌توان به دیوان اشعار، رسائل فقهی و اخلاقی و شرح برخی متون علمی اشاره کرد.

نام و یاد خواجه مؤمن تفرشی در تاریخ ایران ماندگار خواهد ماند و او به عنوان نمونه‌ای از عالمان زاهد و شاعران توانا در اذهان مردم باقی خواهد ماند.

منابع:

• کتاب "تفرش در گذر زمان" نوشته دکتر محمدباقر حسینی
• سنگ مزار آقا مؤمن تفرشی
• تذکره‌های "مجمع الصفحا"، "روضه الصفا" و "آتشکده آذر"