مقدمه

سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قم در گزارشی جامع، نمایه جمعیتی این استان در سال ۱۴۰۳ را منتشر کرد. این گزارش حاوی اطلاعات ارزشمندی در خصوص ساختار سنی، نرخ ازدواج و طلاق، نسبت جنسی، توزیع فضایی جمعیت و سایر شاخص‌های جمعیتی استان قم است.

جمعیت

• جمعیت استان قم در سال ۱۴۰۳ به یک میلیون و ۴۵۴ هزار نفر رسیده است که این رقم نشان‌دهنده رشد ۱.۲ درصدی نسبت به سال قبل است.
• سهم استان قم از جمعیت کشور ۷.۱ درصد است.
   

گروه‌های سنی

• ساختار سنی استان قم به گونه‌ای است که ۳۶۲ هزار نفر (۲۴.۹ درصد) زیر ۱۵ سال، ۳۰۳ هزار نفر (۲۰.۸ درصد) جوان (۱۵ تا ۲۹ سال)، ۷۰۰ هزار نفر (۴۸.۲ درصد) میانسال (۳۰ تا ۶۴ سال) و ۸۹ هزار نفر (۶.۱ درصد) سالمند (۶۵ تا ۸۹ سال) هستند.

نرخ ازدواج و طلاق

• نرخ ازدواج در استان قم ۵.۷ در هزار نفر و نرخ طلاق ۲.۷ در هزار نفر است.
• میانگین سن طلاق در مردان ۳۸ سال و در زنان ۳۳ سال است.

نسبت جنسی

• به ازای هر ۱۰۰ زن، ۱۰۲ مرد در استان قم وجود دارد.

موارد دیگر

• میانگین ازدواج مردان در استان قم ۲۷.۵ سال و میانگین ازدواج زنان ۲۳ سال است.
• میانگین سن تولد اولین فرزند در مردان ۳۱.۸ سال و در زنان ۲۷ سال است.
• استان قم دارای ۴۹۲ هزار و ۲۹۳ خانوار شهری و ۹ هزار و ۵۰۸ خانوار روستایی است.
• ۷۱۰ هزار نفر از جمعیت استان قم را مردان و ۶۹۵ هزار نفر را زنان تشکیل داده‌اند.
• یک میلیون و ۴۰۶ هزار نفر از جمعیت استان قم در شهرستان قم، حدود ۲۸ هزار نفر در شهرستان جعفرآباد و نزدیک ۲۰ هزار نفر در شهرستان کهک ساکن هستند.

تحلیل

• افزایش جمعیت استان قم نشان‌دهنده پویایی و جاذبه این استان است.
• سهم بالای افراد در سن کار (۱۵ تا ۶۴ سال) فرصت‌های مناسبی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی استان فراهم می‌کند.
• نرخ بالای ازدواج در استان قم نشان‌دهنده ثبات و انسجام خانواده‌ها است.
• نرخ طلاق در استان قم، اگرچه از میانگین کشوری پایین‌تر است، اما همچنان جای نگرانی دارد.
• نسبت جنسی در استان قم کمی به نفع مردان است که می‌تواند در برخی زمینه‌ها از جمله بازار کار و ازدواج، چالش‌هایی را به وجود آورد.
• تمرکز بالای جمعیت در شهرستان قم نیازمند توجه ویژه به برنامه‌ریزی‌های شهری و ترافیکی در این کلانشهر است.

نتیجه‌گیری

نمایه جمعیتی سال ۱۴۰۳ استان قم اطلاعات ارزشمندی را در اختیار برنامه‌ریزان و سیاستگذاران در سطوح مختلف استانی و ملی قرار می‌دهد. با استفاده از این اطلاعات می‌توان برنامه‌ریزی‌های موثرتری در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... انجام داد.