محققان دانشگاه پنسیلوانیا با شناسایی سازوکار دفاعی تومورهای سرطانی، موفق به تعریف ابزار نانویی جدیدی برای نفوذ و بهبود تحویل دارو به داخل تومور سرطانی شدند.

بر اساس گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، میکرومحیط اطراف تومور به گونه‌ای تنظیم شده است که از تومور در برابر سیستم ایمنی بدن دفاع می‌کند و مانع از نفوذ موثر داروهای درمانی به داخل تومور می‌شود. برای رفع این مشکل، محققان با استفاده از وزیکول‌های خارج سلولی کوچک (sEV) که توسط سلول‌های تومور ترشح می‌شوند، راهکاری برای نفوذ به داخل تومور ارائه داده‌اند.

دکتر مایکل میشل، یکی از محققان این پروژه، توضیح داد که این وزیکول‌ها به عنوان یک سد دفاعی قوی عمل می‌کنند و مانع از دسترسی نانوذرات دارویی به سلول‌های سرطانی می‌شوند. در این پژوهش، محققان با استفاده از ابزار ویرایش ژن CRISPR-CAS9 توانستند ژنی که در ترشح وزیکول‌های دفاعی تومور نقش دارد را حذف کنند. این اقدام باعث شد نانوذرات لیپیدی حاوی mRNA بتوانند به راحتی به بافت تومور نفوذ کنند.

نتایج این تحقیق نشان داد که تومور با ترشح این وزیکول‌ها، ایمنی ضد تومور را سرکوب کرده و مانع از عملکرد سلول‌های تی سیتوتوکسیک (سلول‌های ایمنی موثر در از بین بردن سلول‌های سرطانی) می‌شود. این یافته‌ها بهبود قابل‌توجهی در تحویل داروهای مبتنی بر نانوذرات به تومورهای جامد ایجاد خواهد کرد و امکان پیشرفت در درمان‌های سرطان را فراهم می‌آورد.

محققان امیدوارند که با مختل کردن این سد دفاعی تومور، روش‌های جدیدی برای درمان انواع مختلف تومورهای سرطانی به وجود آورند.