یادگیری از تجربه اثر ویلفرد بیون، یکی از پیچیده‌ترین و تأثیرگذارترین آثار در تاریخ روان‌کاوی به شمار می‌آید. این کتاب نخستین اثر بیون است که به زبان فارسی منتشر می‌شود و به همین دلیل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بیون در این اثر با استفاده از واژگان و مفاهیم نوین، سعی دارد برخی از کارکردهای پیچیدهٔ ذهن را طبقه‌بندی و تحلیل کند.

در این کتاب، بیون به بررسی نخستین نشانه‌های تفکر در ذهن نوزاد پرداخته و ارتباط معناداری بین شکل‌گیری تفکر، تعامل با جهان بیرونی و سلامت روان ایجاد می‌کند. او تأکید می‌کند که چگونه تجربیات عاطفی می‌توانند به آلفا عنصرها تبدیل شوند و بدین ترتیب فرد قادر است افکار رؤیایی داشته باشد. این توانایی به او این امکان را می‌دهد که بدون اختلال نسبت به رویدادها هشیار باشد و در عین حال به احساساتش نسبت به آن رخدادها نیز آگاهی داشته باشد.
 

از جمله جملات کلیدی بیون در این کتاب می‌توان به این متن اشاره کرد: «فردی که با دوستی در حال صحبت است اثرپذیری‌‌های حسیِ این تجربۀ عاطفی را به آلفا عنصرها تبدیل می‌‌کند و این‌‌چنین می‌‌تواند افکار رؤیا داشته باشد و بنابراین می‌‌تواند بدون اختلال نسبت به رویداده‌‌ها هشیار شود...» این متن نشان‌دهندهٔ عمق تفکر بیون در رابطه با پیوند بین تجربیات عاطفی و فرایندهای شناختی است.

کتاب «یادگیری از تجربه» به‌ویژه برای روان‌کاوان، دانشجویان روان‌شناسی و تمامی علاقه‌مندان به درک بهتر کارکردهای ذهنی و عاطفی انسان، منبعی غنی و ارزشمند به شمار می‌آید. این اثر نه تنها در درک روابط بین فردی و فرآیندهای ذهنی کمک می‌کند، بلکه به عمق و پیچیدگی‌های روان انسانی نیز نگاهی دقیق و عمیق دارد.