خواب‌آلودگی بیش از حد می‌تواند ناشی از سبک زندگی نامناسب یا نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد. در اینجا به برخی از بیماری‌هایی که می‌توانند باعث خواب زیاد شوند اشاره می‌کنیم:

اختلالات خواب:

• سندرم کلاین-لوین: این سندرم با دوره‌های خواب‌آلودگی شدید به همراه اختلالات شناختی، روانی و رفتاری مشخص می‌شود. دوره‌ها معمولاً حدود ده روز طول می‌کشند و در بین دوره‌ها، فرد وضعیت طبیعی دارد. این بیماری بیشتر در مردان و در دوران نوجوانی شایع است.
• نارکولپسی نوع ۱: یک اختلال عصبی مزمن است که با خواب‌آلودگی مفرط، کاتاپلکسی (ضعف ناگهانی عضلات)، فلج خواب و توهم همراه است. این بیماری ناشی از کمبود اورکسین در مغز است.
• نارکولپسی نوع ۲: علائم مشابه نارکولپسی نوع ۱ را دارد، اما خفیف‌تر است و شامل کاتاپلکسی نمی‌شود. علت دقیق آن ناشناخته است.
• آپنه انسدادی خواب: قطع تنفس در خواب باعث خواب ناآرام و در نتیجه خواب‌آلودگی در طول روز می‌شود. حتی با درمان آپنه انسدادی خواب، برخی افراد همچنان خواب‌آلودگی دارند.
• پرخوابی ایدیوپاتیک: در این حالت، فرد خواب‌آلودگی مفرط دارد که با چرت زدن یا خوابیدن برطرف نمی‌شود. علت دقیق آن ناشناخته است.
• سندرم خواب ناکافی: نداشتن خواب کافی به دلیل سبک زندگی یا کار در شیفت شب می‌تواند منجر به خواب‌آلودگی شود.

اختلالات روانپزشکی:

• افسردگی: یکی از علائم شایع افسردگی، خواب‌آلودگی مفرط است.
• اختلال دوقطبی: در برخی موارد، خواب زیاد می‌تواند از علائم اختلال دوقطبی باشد.
• اختلال افسردگی فصلی: این اختلال با خواب‌آلودگی شدید در فصول سرد سال همراه است.

اختلالات غدد درون‌ریز و متابولیک:

• آنسفالوپاتی کبدی: اختلال عملکرد مغز به دلیل بیماری کبد می‌تواند باعث خواب‌آلودگی شود.
• نارسایی غدد فوق کلیوی و لوزالمعده: اختلال در عملکرد این غدد می‌تواند منجر به خواب زیاد شود.
• نارسایی مزمن کلیه: خواب‌آلودگی می‌تواند از عوارض نارسایی کلیه باشد.
• کم‌کاری تیروئید، کمبود آهن و کمبود ویتامین D: این کمبودها می‌توانند باعث خستگی و خواب‌آلودگی شوند.

اختلالات نورودژنراتیو:

• بیماری پارکینسون: خواب‌آلودگی در بیماران پارکینسون شایع است.
• بیماری هانتینگتون: این بیماری نیز می‌تواند باعث خواب‌آلودگی شود.

سایر موارد:

• ضربه به سر: خواب‌آلودگی می‌تواند از عوارض آسیب به سر باشد.

توجه: این لیست کامل نیست و در صورت تجربه خواب‌آلودگی مفرط و مداوم، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان ضروری است.