پارسا کارشناسی ارشد 1389
موضوع: حقوق
پدیدآور: حسن شهابی زیبد 
استاد راهنما: حسین مرادی 
استاد مشاور: سیدمنصور میرسعیدی 
استاد مشاور: سیدمنصور میرسعیدی
دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده

ضرورت صیانت از کلیت نظام حکومتی و ارزشهای آن سبب شده است در برخی از کشورها فعالیت تبلیغی علیه نظام، با ضمانت اجرای کیفری روبه رو گردد. پیش از انقلاب اسلامی، در ایران هر گونه تبلیغ در مقام ضدیت با سلطنت مشروطه یا حمایت از مرام و رویه اشتراکی، یا تبلیغ به نفع مجرمان چنین جرائمی طبق ماده 5 قانون مجازات مقدمین علیه امنیت و استقلال مملکت، جرم و قابل مجازات اعلام شده بود. پس از انقلاب اسلامی و با تصویب قانون تعزیرات سال 1362، از سوی قانون گذار در زمینه تبلیغ علیه نظام، جرم انگاری صورت نپذیرفت. اما از سال 1375 و با تصویب قانون تعزیرات جدید، قانون گذار در قالب ماده 500 قانون مجازات اسلامی، هر گونه فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی یا به نفع گروهها و سازمان های مخالف نظام را جرم دانسته و برای آن مجازات تعیین کرده است. روشن است که آثار و توالی فاسد قسم دوم تبلیغ (تبلیغ به نفع گروهها و سازمان های مخالف نظام)، در نهایت متوجه خود نظام (تبلیغ علیه نظام) خواهد شد؛ از این منظر، از ماده 500 ق.م.ا. به اختصار، تحت عنوان جرم فعالیت تبلیغی علیه نظام یاد می شود.در این تحقیق تلاش می شود با ارائه تحلیل حقوقی جامع از این جرم، ابعاد و ویژگی های آن تبیین گردد. مطالب این پایان نامه در سه فصل بیان می شود. در فصل اول تحت عنوان کلیات و مفاهیم سعی می شود هدف از جرم انگاری فعالیت تبلیغی علیه نظام تبیین شود و در فصل دوم از منظر قواعد حقوق کیفری، جرم موضوع ماده 500 تحلیل و در فصل سوم مجازات آئین دادرسی و سیاست جنایی ایران در قبال این جرم بیان می گردد.