بزرگ لشگری به سال ۱۳۰۲ در خانواده ای که همگی با موسیقی اشنا بودند در تهران متولد شد. و پس از پایان تحصیلات ابتدایی بود که به موسیقی روی اورد.وی در سن پانزده سالگی بنا به تشویق مادرش، برای فراگیری علم موسیقی ، ویویلون را نزد او فرامی گیرد و چندی بعد کمانچه را در محضر استادانای چون : حسن بهاری، اصغر بهاری که دایی و پسر خاله اش بودند شروع می کند.
بزرگ لشگری دو سال بعد برای یادگیری نت و اموختن علمی موسیقی به کلاس ابولحسن صبا می رود،سپس نزد استادان دیگری مانند:حسین یاحقی، ابراهیم منصوری ، مهدی خالدی ، روبیک گریگوریان می رود و از ایشان کسب فیض می کند، بزرگ لشکری پس از چندی، از معلمین دیگری مثل روح اله خالقی ، و ملیک آبراهیمیان استفاده سرشاری در بالا بردن هر چه بیشتر سطح دانش و اگاهی خود در موسیقی نمود.
بزرگ لشگری در سال ۱۳۲۴ به عنوان سولیست ویویلون در روزهای جمعه در رادیو همکاری خود را با این سازمان شروع می کند و با شرکت در ارکسترهای: رضا محجوبی ، ابولحسن صبا ، ابراهیم منصوری و مهدی خالدی از وی دعوت می کند که با این ارکسترهای نیز همکاری خود را شروع کند.
در اواخر سال ۱۳۳۲ که مهدی خالدی بنا به دلایلی همکاری خود را با دلکش قطع می کند بزرگ لشگری به همراه جواد لشگری به مدت دو ماه عهده دار این ارکستر می گردند و اولین اهنگشان با شعر رهی معیری به نام «نازنین یار من، غافل از کار من» شروع می شود.لشگری در همان سال رهبری ارکستر مرضیه را به عهده می گیرد و ابتدا با تنظیم چند اهنگ قدیمی مانند : «در فکر تو بودم»، «صورتگر نقاش چین برای گلهای رنگارنگ شماره ۱۰۰» از علی اکبر شیدا و دهها آهنگ دیگر کار را با وی اغاز می کند.
بزرگ لشگری با الهه و یاسمین همکاری گسترده ای در بین سالهای ۳۶ تا ۴۰ داشته است.بزرگ لشگری در زمان تاسیس تلویزیون ملی با مرتضی حنانه به تلویزیون میرود و سرپرستی ارکسترهای سازهای ملی را به عهده میگیرد و مدت چهل ویکسال مجموعاً در رادیو و تلویزیون خدمات شایانی در راه موسیقی ملی انجام میدهد.
وی از سال ۱۳۵۰ تا پایان خدمتش در رادیو تلویزیون، متصدی تهیه اهنگهای اصیل ایرانی بوده و یکی از کارهای بزرگ هنری خود را همکاری با برنامه گلها می داند. وی از بهترین اثار خود به ترانه های مناجات با صدای الهه- طوفان از مرضیه- صدایم کن و دریغا دریغا با صدای گلپا- نم نم بارون و مگه نبود با صدای فرشته- آبشار و صحرانشین با صدای یاسمین و....نام می برد.