منبع:www.salamatiran.com
سعی کنید نزدیک فرد مقابل قرار بگیرید،‌ به او نگاه کنید و واکنش‌های غیرکلامی شما نشان‌دهنده علاقه و توجه ا به صحبت‌های او باشد.
سعی کنید عواملی را که موجب پرت شدن حواس شما می‌شود، مودبانه کنترل کنید و به حداقل برسانید. این موضوع باعث می‌شود فرد مقابل بفهمد برایش ارزش و اهمیت قایل‌اید.
برای تایید آنچه فهمیده‌اید، با هدف روشن، سوالات باز، مشخص و مستقیم سوال کنید.
سعی کنید با گوینده همدلی کنید و موضوع را از نقطه نظر او ببینید. این موضوع سبب می‌شود دید صحیح‌تر و کامل‌تری پیدا کنید.
واکنش شما باید به نحوی باشد که فرد مقابل نیز احساس کند شما فعالانه به او گوش می‌کنید و با او همدلی دارید.
مراقب باشید واکنش‌های شما در فرد مقابل احساس منفی ایجاد نکند. احساسات منفی، فرد را در حالت دفاعی قرار می‌دهد و ارتباط را مخدوش می‌کند.
در حین گوش کردن به فرد مقابل، در حال آماده کردن پاسخ نباشید. زیرا جریان سخن را از دست می‌دهید.
طوری سخن بگویید که دیگران صحبت شما را بفهمند. هنر این است که بتوان مفاهیم راحت را اگر پیچیده باشد، ساده، واضح و شفاف انتقال داد.
پیش از سخن گفتن، اطلاعات کافی جمع‌آوری و افکارتان را مدون کنید. با هیجان‌زدگی یا عصبانیت سخن نگویید.
موضوعات را از دید خود مطرح کنید نه از دید طرف مقابل. به طور مثال به جای اینکه بگویید «شما به من ظلم می‌کنید»، بگویید «احساس می‌کنم به من ظلم می‌شود».
اگر در فضای متشنج، پرهیجان یا توام با عصبانیت و دلخوری قرار گرفتید، بهتر است بعضی مطالب را نگویید زیرا سخنان شما احتمالا شنیده نشده و یا اشتباه فهمیده می‌شود.
هرگز تحقیرآمیز، آمرانه یا تهدیدآمیز سخن نگویید. افراد را جلوی دیگران مورد انتقاد قرار ندهید.