اوباما رئیس‌جمهور آمریکا پنجشنبه گذشته از آغاز روند خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان سخن به میان آورد و اعلام کرد برطبق این طرح، تا شهریور سال آینده 33 هزار سرباز آمریکایی از افغانستان خارج خواهند شد. طبق گفته اوباما، حدود 66 هزار سرباز آمریکایی حداقل تا سال 1393 همچنان در افغانستان باقی خواهند ماند.
با اعلام ابقای 66 هزار سرباز آمریکایی در افغانستان، کاملاً بدیهی است که آمریکا قصد خروج از افغانستان را ندارد و به راه انداختن هیاهوی عقب نشینی از افغانستان، صرفاً اقدامی تاکتیکی و فریبکارانه از سوی دولت آمریکا می‌باشد که باید دید چه اهدافی را دنبال می‌کند.
ساده اندیشی است اگر تصور شود آمریکا به راحتی از افغانستان چشم پوشی خواهد کرد. افغانستان به دلایل مختلف به عنوان طعمه‌ای با ارزش مورد طمع دولتهای استعمارگر بوده است و همین جذابیت‌های بزرگ سبب شد شوروی در اواخر دهه 1350، با آگاهی از تبعات سنگین اشغال این کشور، به آن حمله نماید و اگر قادر بود در آنجا دوام بیاورد قطعاً این طعمه با ارزش را به سادگی رها نمی‌کرد.
برای غرب نیز افغانستان از دیرباز هدفی مهم و رویایی بوده است. توجه به موقعیت جغرافیایی - سیاسی آن و واقع شدن این کشور در مرکز مثلث روسیه، هند و چین به تنهائی کافی است که غرب هر هزینه‌ای را برای تسلط بر این کشور به جان بخرد.
اشراف بر منطقه خلیج فارس و همسایگی با جمهوری اسلامی ایران و پاکستان نیز براهمیت این ویژگی در نزد غرب می‌افزاید. وجود منابع بکر و ثروتهای دست نخورده، از دیگر مواردی است که غرب را برای چنگ‌اندازی به این منطقه همواره وسوسه کرده است.
با توجه به این مسائل، طبیعی بود که غرب به سرکردگی آمریکا، به خصوص پس از فروپاشی شوروی، به دنبال بهانه و فرصتی باشد تا به این خواسته و هدف دراز مدت خود جامه عمل بپوشاند. حادثه انفجارهای مشکوک 20 شهریور 1380 نیویورک، این بهانه و زمینه را فراهم ساخت. آمریکائیها با فضاسازی و ایجاد جنجال تبلیغاتی، چنین وانمود کردند که طراحان و عاملان انفجارهای نیویورک در افغانستان حضور دارند ولی ناظران مستقل و بی‌طرف، همان هنگام این ادعا را غیرقابل پذیرش دانسته و انفجارهای مذکور را کار سازمان‌های جاسوسی غرب و عوامل صهیونیسم عنوان کردند.
متأسفانه بسیاری از دولتها و مجامع بین‌المللی نیز در برابر این نقشه شوم سکوت اختیار کردند و سرانجام آمریکا در سایه مخالفت‌ها و مقاومت‌های اندک بین‌المللی به افغانستان لشکرکشی کرد.
با اینحال، تهاجم آمریکا به افغانستان مطابق محاسبات واشنگتن پیش نرفت و برخلاف پیش بینی‌های اولیه، افغانستان به سرعت به باتلاقی مخوف برای آمریکا و متحدان غربیش تبدیل گشت.
جرج بوش، رئیس‌جمهور سابق آمریکا به همراه تیم جنگ طلبش متشکل از نومحافظه کاران، چنین ارزیابی کرده بودند که افغانستان را به دلیل وجود هرج و مرج و عدم برخوردداری از ارتشی منسجم، به سرعت تصرف خواهند کرد و مردم افغانستان نیز از آنها به عنوان ناجی استقبال خواهند نمود چرا که از تسلط گروه افراطی طالبان به ستوه آمده بودند.
با گذشت زمان، رویاهای استعمارگران آمریکایی و متحدان اروپایی آنها به سرعت در افغانستان رنگ باخت و به کابوس مبدل شد بگونه‌ای که اکنون پس از گذشت 10 سال، غرب نه تنها به اهدافش در افغانستان دست نیافته، بلکه به اعتراف خود غربی‌ها این کشور به تله و باتلاقی مرگبارتر از ویتنام برای آمریکا تبدیل شده است. سال گذشته، غربی‌ها بیشترین تلفات را در افغانستان متحمل شدند که بیانگر وخامت شدید اوضاع می‌باشد. هم اکنون بخش بزرگی از خاک افغانستان از کنترل دولت مرکزی و نیروهای ناتو خارج شده و در اختیار شورشیان طالبان است. این شرایط بغرنج، آمریکا را مجبور ساخته است رسوایی مذاکره با طالبان را بپذیرد و با این گروه شورشی، که آمریکا تاکنون آنرا تروریست می‌نامید، بر سر میز مذاکره بنشیند.
براساس تازه‌ترین نظرسنجی که توسط شبکه "سی ان ان" انجام گرفته است اکثر آمریکائی‌ها اعلام کرده‌اند که جنگ افغانستان بیهوده است و از این جنگ و تلفات و هزینه‌های سنگین آن خسته شده‌اند. طبق اعلام محافل آمریکایی هزینه جنگ افغانستان از 270 میلیارد دلار فراتر رفته است که با ادامه آن تا 3 سال آینده، به 400 میلیارد دلار خواهد رسید.
همچنین از آغاز لشکرکشی آمریکا و متحدانش به افغانستان نزدیک به 2400 نظامی غربی در این کشور جان خود را از دست داده‌اند. باراک اوباما به خوبی می‌داند ادامه این روند تهدیدی بزرگ برای وی در انتخابات آینده ریاست جمهوری است و اقدام وی در اعلام طرح عقب نشینی از افغانستان را باید صرفاً در این چارچوب دانست. استراتژی کلی آمریکا، اشغال طولانی مدت افغانستان است ولی ادامه شرایط کنونی برای دولت اوباما تهدیدآمیز است. بسیاری از تحلیل گران هشدار داده‌اند بحران افغانستان باعث مرگ زودرس دولت اوباما خواهد شد و همانگونه که باتلاق عراق، جرج بوش را به هلاکت سیاسی کشاند، دولت اوباما را باتلاق افغانستان به کام خود فرو خواهد برد.
اوباما با اعلام طرح عقب نشینی از افغانستان، در واقع درصدد خنثی سازی آثار و تبعات مرگبار بحران افغانستان برای دور دوم ریاست جمهوری خود می‌باشد.
اوباما که با داستان مرموز حمله به مخفی گاه بن لادن و قتل وی توانسته است تا حدودی موقعیت خود را در میان رای دهندگان آمریکایی بهبود بخشد اکنون به این امید بسته است که تاکتیک جدیدش در افغانستان بتواند شرایط را برای انتخاب مجدد در انتخابات آتی هموار سازد.
با توجه به این موارد، روشن است که تصمیم اخیر دولت آمریکا حرکتی تبلیغاتی و فریبکارانه است. آمریکایی‌ها که با صرف هزینه‌های سنگین مالی و جانی افغانستان را اشغال کرده‌اند بسیار بعید است با اراده و خواست خود از افغانستان خارج شوند و تا زمانی که مجبور نشوند، به این اقدام تن نخواهند داد. همین واقعیت، وظیفه مردم افغانستان برای آزادسازی سرزمینشان را سنگین‌تر می‌کند.

منبع: / روزنامه / جمهوری اسلامی ۱۳۹۰/۴/۶