نقش فردیت در هرمنوتیک عام شلایرماخر
کارشناسی ارشد 1400
پدیدآور: عطیه توده فلاح استاد راهنما: اصغر واعظی
دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده
شلایرماخر ضمن ارائه‌ی نظریه‌ی هرمنوتیک عام خود، فهم متن را در گرو شناخت فردیت و ویژگی-های روان‌شناختی مؤلف دانست. وی برای پرهیز از نسبی‌گرایی و سوءفهم ناشی از فردیت و بیگانگی میان انسان‌ها، بر عناصری چون روش و عینیت تکیه کرد. با وجود آن که روش و عینیت به‌مثابه عناصر بنیادین روشنگری در هرمنوتیک عام شلایرماخر نقشی کلیدی دارند، اما از سوی دیگر می‌توان نظریه هرمنوتیکی وی را در تلاش برای دستیابی به فردیت مؤلف خلاصه کرد. پژوهش پیش رو در صدد پاسخ به این پرسش است: شلایرماخر در نظریه‌ی هرمنوتیکی خود چگونه اصول روشنگری و اصول رمانتیک را در کنار هم نشانده است؟ آیا این اصول با یکدیگر ناسازگارند یا در عین ریشه‌داشتن در دو جریان کاملاً دور از هم، با یکدیگر سازگارند؟ آیا فردیت از یک سو و عام‌بودن و کلیت‌داشتن از سوی دیگر، قابل جمع‌اند؟ در این پژوهش برآنیم تا ضمن تبیین مبانی روشنگری و رمانتیسم و تشریح نظریه هرمنوتیکی شلایرماخر، به پرسش‌های بالا پاسخ دهیم.
نظر شما