کارشناسی ارشد 1391
موضوع: ادبیات انگلیسی
پدیدآور: احسان پناه‌بر استاد راهنما: عزیزالله دباغی ورنوسفادرانی استاد مشاور: هلن اولیایی‌نیا
دانشگاه اصفهان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده

علم هرمنوتیک به دنبال آن است تا چگونگی وقوع فهم متن وپاسخ پرسش جامع‌تر چیستی فهم و تفسیر را بررسی کند. در میان تفکرات هرمنوتیکی، آراء هانس گئورگ گادامر و پل ریکور درباره هستی‌شناسی فهم و کاربرد فهم در جنبه‌های مختلف زندگی بشری نقاط عطفی در علم هرمنوتیک به شمار می‌روند. هدف این پژوهش مثال کردن اهمیت آراء هرمنوتیک همچون " تاریخمندی فهم"، " امتزاج افق‌ها" و " خود-از-طریق-دیگری" در درک بهتر ما از "تاریخمندی ترجمه" است، به عبارت دیگر، درک بهتر این نکته که "تاریخمندی ترجمه" از پیامدهای هرمنوتیک فلسفی و ایده " تاریخمندی فهم" است. به علاوه، مفاهیمی همچون " امتزاج افق‌ها" و " خود-از-طریق-دیگری" در هرمنوتیک فلسفی می‌توانند نگاه ما به برخورد‌های فرهنگی و زبانی میان ملت‌ها را از طریق ترجمه دگرگون سازند. بنابراین، چهار غزل از اشعار حافظ با سه ترجمه متفاوت از آن‌ها که سعی شد تا از بافت‌های تاریخی-اجتماعی متفاوت باشند، انتخاب شد. نتایج نشان داد که تاریخمندی فهم می‌تواند به تاریخمندی ترجمه منجر شود. به علاوه، به نظر می‌رسد که کاربرد نظریات هرمنوتیک فلسفی می‌تواند در رسیدن به مفاهمه میان‌فرهنگی از طریق ترجمه یاری رساند. بنابراین، در این مطالعه محقق مدل فهم بین‌فرهنگی را پیشنهاد می‌کند. سرانجام با استفاده از آراء هرمنوتیک فلسفی، در این مطالعه تعریفی با رویکردی هرمنوتیکی و هستی‌شناسانه برای ترجمه پیشنهاد شده است که ترجمه راعمل خلق دوباره و امتزاج افق‌های جهان گذشته در جهان حال می‌داند، در روشی که روند ترجمه در نوعی گفتگو و مفاهمه دو جهان و سپس توافق بر سر موضوع مورد ترجمه درگیر باشد.