روز بهزیستی و تامین اجتماعی فرصتی است مغتنم برای اندیشیدن و پاسخ به این پرسش ها؛ آیا به راستی برای احقاق حق قشر محروم و ناتوان جامعه خویش تا به حال گامی مثبت برداشته ایم؟ آیا در اوج سلامتی جسمی و روحی به فکر بیماران حاضر در جامعه خود هستیم؟ آیا تاکنون ناتوانی را تجربه کرده ایم و طمع تلخ نتوانستن را چشیده ایم و آیا ...
بهزیستی به مجموعه ای متشکل از تدابیر، خدمات، فعالیت ها و حمایت های غیر بیمه ای گفته می شود که به منظور گسترش رفاه در جامعه و حفظ ارزش ها و کرامت های انسانی، با تکیه بر کمک های مردمی و همکاری نزدیک سازمان های ذی ربط انجام می شود و گسترش خدمات توانبخشی، حمایتی، بازپروری و کمک به تامین حداقل نیازهای اساسی قشرهای محروم و کم در آمد جز اهداف آن است.
اولین خانه بهزیستی ایران در دوره ناصرالدین شاه در انبار گندم سابق در تهران تاسیس و سرآغازی برای شکل گیری مؤسسه های گوناگون مردمی و دولتی در جهت حمایت از افراد معلول و نیازمند شد، فعالیت این مراکز از آن زمان تا پایان دوره پهلوی بیشتر در زمینه های رفاهی و آموزشی بود و تشکیلات متمرکزی برای ارائه خدمات بهزیستی وجود نداشت، اما با پیروزی انقلاب ارائه خدمات با هدف و ایجاد سازماندهی در این امر مطرح و سازمان بهزیستی کشور در 24 خرداد 1359 بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب اسلامی در جهت دستیابی به عدالت اجتماعی تشکیل شد. همچنین در 16 دی 1363 بر پایه مصوبه مجلس شورای اسلامی، سازمان بهزیستی در شمار سازمان های وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار گرفت.
این سازمان برای رسیدن به اهداف خویش که همانا حمایت های گوناگون از کودکان نیازمند، زنان و کودکان بی سرپرست، در راه ماندگان و نیز عرضه خدمات توانبخشی به معلولان جسمی و ذهنی، مبتلایان به بیماری های صعب العلاج، معتادان و ناسازگاران اجتماعی و هم چنین پیش گیری از معلولیت ها و آسیب های اجتماعی و ... است، با حفظ ارزش ها و کرامات والای انسانی، تکیه بر تعاون و همیاری مردم و مسئولان دارد.
ساختار این سازمان بررسی نارسایی ها و مشکلات اجتماعی در قالب های علمی است و فعالیت های آن در راستای پیشگیری از فرو پاشی زندگی افراد و خانواده هایی است که به علت مشکلات اقتصادی و ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی دچار آسیب و ناتوانی های محتلف شده اند و یا از معلولیت های جسمی و روانی رنج می برند، به همین منظور از متخصصان و کارشناسان علوم اجتماعی و بهداشتی در تشکیلات آن استفاده می شود تا به درمان اساسی معضل های اجتماعی بپردازند و در نهایت آن را ریشه کن کنند.

تامین اجتماعی نماد همراهی
تامین اجتماعی یکی دیگر از جلوه های همیاری و همکاری در میان مردم است و انسان بر اساس فطرت و اندیشه خداوندی خود در ادوار گوناگون تاریخی در کنار پیشرفت علمی، به پیشرفت های اجتماعی دست یافته است و در این راستا تأمین اجتماعی، یکی از دستاوردهای تجربی انسان این عصر است. بشر به این نتیجه رسیده که گسترش فقر در جامعه باعث افزایش ناهنجاری های اجتماعی همچون دزدی، بزه کاری، جرم و جنایت یا تکدی گری می شود و در نتیجه تمام جامعه از آن رنج می برند.
بنابراین طی دو قرن گذشته انسان ها برای رفع نیاز طبقات کم درآمد جامعه، درصدد یافتن راه چاره برآمدند و در نهایت تأمین اجتماعی عمومی شکل گرفت، تا حداقل سطح زندگی را برای همه افراد جامعه فراهم آورد زیرا جامعه انسانی مجموعه ای به هم پیوسته می باشد که فطرت و نیاز اجتماعی باعث پیوند آنها به یکدیگر می شود و هرگاه این رابطه و پیوند با تعهد و احساس مسئولیت متقابل همراه باشد، اثر نیک و ارزنده ای در بهبود وضعیت اجتماعی ایجاد می کند.
تأمین اجتماعی تنها در نظام اقتصادی حاکم بر جامعه محدود نمی شود و همیشه مورد توجه ویژه دولت ها و ملت ها در سراسر جهان بوده و اقدامات بیشماری برای دستیابی کارگران به حقوق خویش، حمایت های گوناگون از بی سرپرستان، ناتوانان و اقشار آسیب پذیر را در پرونده فعالیتهای خود داشته است.
تاریخچه تاسیس سازمان تامین اجتماعی در ایران با تشکیل صندوق احتیاط کارگران شبکه راه آهن کشور به هشتاد سال قبل باز می گردد. این سازمان با گسترده ترین حجم تعهدات و خدمات حمایتی و بیشترین سطح ارتباطات با بدنه جمعیتی کشور، بزرگترین نهاد در عرصه بیمه های اجتماعی به شمار می آید.
سازمان تامین اجتماعی با اتکا بر ساختاری عمومی و غیر دولتی، هویتی اجتماعی و اقتصادی دارد و هدف آن دستیابی به سازمانی دانش مدار، کارآمد، پایدار، امانتدار و پاسخگو است که از طریق ارتقای کیفت زندگی و بهبود سطح معیشت و سلامت بیمه شدگان و خانواده آنان در جهت اعتلای کرامت انسانی و کمک به تحقق عدالت اجتماعی به فعالیت می پردازد.
رویکرد سازمان مذکور بر پایه بهبود تعاملات با شرکای اجتماعی و مشارکت سه جانبه بیمه شدگان، کارفرمایان و دولت استوار است. منابع مالی این سازمان عمدتا از محل حق بیمه های دریافتی و بدون اتکا به منابع دولتی تامین می شود. از همین دلیل دارائی ها و سرمایه های آن متعلق به اقشار تحت پوشش در نسل های متوالی بوده و قابل ادغام با هیچ یک از سازمان ها و موسسات دولتی یا غیر دولتی نمی باشد.
امید است نامگذاری این روز و توجه به آن، نوید بخش عنایت بیشتر دست اندرکاران به این امر مهم شود تا چتر حمایتی تصمیم گیران جامعه با همکاری مردم دلسوز و متعهد، سایه بانی مطمئن در مسیر زیستن بهتر مردم کشورمان باشد.

منبع: / خبرگزاری / ایرنا ۱۳۹۰/۴/۲۵