قرن‏ها پیش از آنکه دانشمندان غربی به ارائه نظریه‏های زیست محیطی بپردازند، دین اسلام به محیط زیست و رابطه انسان و موجودات زنده با آن توجه داشته است.
امروزه انسان با مشکلات زیست محیطی مختلفی روبه‏روست، تخریب کره زمین، انقراض گونه‏های جانوری و گیاهی، آلودگی هوا، آب و رودخانه‏ها، تخریب جنگل‏ها و مشکلات دیگر، همگی نتیجه کاربرد فن‏آوری‏های لجام‏گسیخته است. انسان امروزه در پی حل مشکلات محیط زیست خویش برآمده است و اسلام با دارا بودن منابع غنی، راهکارهایی برای حل آن ارائه می‏دهد.
احیای زمین و کاشت درختان، همواره در فرهنگ اسلامی جایگاه خاصی داشته و مورد توجه بوده است. پیامبر اکرم(ص) در این‏باره می‏فرمایند: «هر کس درختی بکارد و از آن مراقبت کند تا بزرگ شود و ثمر دهد، در جهان آخرت پاداش خواهد گرفت».
در چرخه طبیعت، درخت نقش مهمی ایفا می‏کند. همچنین در زندگی انسان و حیوان نیز تأثیر زیادی دارد و استفاده مناسب از جنگل، باعث حفظ و نگهداری آن می‏شود. پاکیزگی هوا، زیبایی محیط زندگی، حفظ و تولید خاک و چوب، جلوگیری از بلایای طبیعی، کنترل آب‏های زیرزمینی و...، همه به وجود درخت و جنگل بستگی دارد.
به همان میزان که از طبیعت، جنگل و درختان بهره می‏گیریم، باید در حفظ، کاشت و داشت آن هم کوشا باشیم. بسیاری از شیوه‏های بهره‏وری انسان از درخت، به قدمت خود انسان است. نمی‏توان حتی تصور کرد که بدون درخت چگونه تمدن می‏توانست پیشرفت کند و به مرز کنونی برسد.
امروزه با صنعتی شدن جوامع بشری درختان نقش مهم تری در زندگی بشر ایفا می کنند، از سویی مقدمات پیشرفت بیشتر صنعت و فناوری را موجب می شوند و منابع تامین کننده محصولاتی نظیر وسایل چوبی، مبلمان، لوازم التحریر (کاغذ، انواع مدادهای مختلف) ‌الوار و هزاران محصول دیگر محسوب می شوند و از سوی دیگر به منزله ریه های یک شهر تلقی شده و نقش مهمی در تامین سلامت اعضای جامعه را ایفامی کنند.
چرا که به دلیل فعالیت کارخانجات صنعتی و نیز ازدیاد وسایط نقلیه عمومی و فعالیت روزانه آنها در سطح شهرهای بزرگ از جمله تهران آلاینده ها و گازهای مهلک و خطرناکی نظیر دی اکسید کربن در هوای شهرها فزونی یافته و سلامت افراد را تهدید می کند و افزایش هر چه بیشتر این مواد آلاینده کاهش میزان اکسیژن در هوا را سبب می شود و این وضع نامساعد گروههای آسیب پذیر نظیر بیماران ریوی و قلبی، سالخوردگان و کودکان را بیشتر تهدید می کند.
در چنین شرایطی مساله درخت و درختکاری راه حلی مناسب برای مبارزه با آلودگیهای مذکور به شمار می آید. ایجاد جنگلهای مصنوعی و فضای سبز در اطراف شهرهای بزرگ به تاسیس کارخانجات تولید اکسیژن می ماند.
در همین راستا در ایران اسلامی روزی به درخت و درختکاری اختصاص یافته و آن را روز درختکاری نام نهاده اند که ملهم از تعالیم ادبی و دینی و دستاورد فرهنگ غنی اسلامی ایرانی است.
به این ترتیب همه ساله در روز 15 اسفند ماه که آخرین ماه فصل زمستان است در حالیکه همه ایرانیان خود را برای استقبال از روزهای پر طراوت بهاری آماده می کنند نهالهای جوان به دست خاک مهربان صبور و مقدس ایران اسلامی سپرده می شود تا به درختانی نیرومند و سرسبز بدل شوند و به این ترتیب گامی در آبادی ایران اسلامی برداشته می شود و نیز امری خداپسندانه انجام می گیرد که وارستگانی چون پیامبر گرامی اسلام و حضرت امام جعفر صادق (ع) آن را واجب الاجرا دانسته اند.
حضرت علی علیه‏السلام در نهج‏البلاغه چنین می‏فرماید: «همه موجودات سنگین و سبک، بزرگ و کوچک، و نیرومند و ضعیف، در اصول حیات و هستی یکسان‏اند و آفرینش آسمان و هوا و بادها و آب یکی است. پس در آفتاب و ماه و درخت و گیاه و آب و سنگ و اختلاف شب و روز و جوشش دریاها اندیشه کن... که نشانه‏های روشن پروردگارند». همچنین حضرت حفظ و نگهداری درختان را امری ضروری می‏داند و به حراست از آن سفارش می‏کنند. /110

منبع: / خبرگزاری / ایسکانیوز ۱۳۸۸/۱۲/۱۵