روزنامه شرق، یکشنبه ۱۱ دى ۱۳۸۴ - - ۱ ژانویه ۲۰۰۶


ایسنا: رمان «اخگر» نوشته ساندر ماراى - از مهم ترین نویسندگان مجارستان در اواخر قرن بیستم - به زودى در ایران منتشر مى شود. از این نویسنده تاکنون در ایران اثرى ترجمه و منتشر نشده است. «اخگر» رمانى است که به زودى با ترجمه شهروز رشید - مترجم ایرانى مقیم  آلمان - از زبان آلمانى به فارسى برگردانده خواهد شد و انتشارات مروارید آن را منتشر خواهد کرد. همچنین انتشار رمان «شاید» از لیلیان هلمن با ترجمه علیرضا میراسدالله از دیگر آثار در دست انتشار این موسسه نشر به شمار مى رود. «قزاق» عصر رضاشاه پهلوى بر اساس اسناد وزارت امور خارجه فرانسه، گردآورى محمود پورشالچى، «امیرزاده کاشى ها» تالیف پروین سلاجقه درباره شعر احمد شاملو و «طلیعه تجدد در شعر معاصر ایران» از احمد کریمى حکاک با ترجمه مسعود جعفرى نیز از جمله آثارى هستند که مروارید آنها را منتشر مى کند.
بیست وسومین دوره کتاب سال جمهورى اسلامى ایران
مهر: بیست وسومین دوره کتاب سال جمهورى اسلامى ایران همزمان با دهه مبارک فجر، بهمن ماه سال جارى در تهران برگزار مى شود. بنا بر اعلام روابط عمومى معاونت فرهنگى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، در این دوره کتاب هایى مورد بررسى قرار مى گیرند که براى نخستین بار در سال ۱۳۸۳ در کشور منتشر شده اند. بنابراین گزارش، بررسى و ارزیابى کتاب ها را در هر موضوع، هیات هاى داورى ذیربط برعهده دارند و جمع داوران که از میان اساتید و صاحب نظران حوزه هاى علمیه، دانشگاه ها و مراکز و موسسات علمى و فرهنگى کشور دعوت به همکارى شدند، بیش از پانصد نفر است. به برگزیدگان بیست وسومین دوره کتاب سال، طى مراسمى لوح تقدیر ریاست جمهورى و جایزه ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى اهدا مى شود. همزمان با مراسم کتاب سال، سیزدهمین دوره جایزه جهانى کتاب سال ایران نیز در دو حوزه اسلام شناسى و ایران شناسى برگزار مى شود.

در حاشیه طرح نامگذارى خیابانى به نام قیصر امین پور
مهر: على رضا قزوه دبیر جدید کنگره شعر دفاع مقدس چندى قبل در جمع خبرنگاران رسانه ها از تریبون رسمى بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش هاى دفاع مقدس از نامگذارى خیابانى در کرمانشاه به نام «قیصر امین پور» خبر داد. هنوز زمان چندانى از اعلام و انتشار خبر نگذشته بود که قیصر امین پور سراینده شعر مشهور «شعرى براى جنگ» و ده ها اثر دیگر که هر یک به نوعى تلاش در تکریم دفاع جانانه مردم این سرزمین اسلامى از کیان، ارزش هاى ملى و دینى داشته و بازتاب مظلومیت زنان و مردان پاک نهاد ایران بزرگ است، بى اطلاعى کامل خود نسبت به موضوع و عدم رضایت از این تصمیم (نامگذارى خیابانى در کرمانشاه و...) را گوشزد کرد! شاعرى که صمیمانه مى گوید: «بر خاک خرابه ها بخوان قصه جنگ/ از چشم عروسکى که خون آلود است» موقرانه و در نهایت تواضع اظهار مى کند که: «مسلماً کرمانشاه خود بزرگانى دارد که به  مراتب از این بنده  کوچک براى چنین امرى شایسته  ترند. پس ضمن اظهار سپاس و عذرخواهى از پذیرش چنین امرى، تاکید مى  کنم که هیچ  گونه اطلاعى از این شایعه ندارم و از خداى مهربان مى خواهم که خطاهاى ما را ببخشاید.» شاعر با اظهار اینکه: «البته مى دانم که دوستان حسن نیت داشته  اند ولى بدون تعارف، بنده خود را کوچک  تر از این حرف ها مى دانم.» در گفت وگوى خود با یکى از رسانه ها، نفس تقدیر و تجلیل از کوشندگان و خادمان فرهنگ و ادب ارزشى دفاع مقدس را بجا مى داند، اما تصریح مى کند که: «هیچ گونه اطلاعى از این شایعه ندارم!» نام «گتوند» و کمى آن طرف تر «دزفول» قهرمان، از توابع استان لاله پرور خوزستان - یعنى زادگاه قیصر امین پور - را همه مکرر، شنیده اند...، همان سرزمینى که با پروازها و آوازهاى زخمى و ارغوانى بچه هاى نسل سرخ، متبرک و معطر شد. سرزمینى که همه خیابان ها و کوچه هایش به نام لاله اى سرخ است و تمام لحظه هایش شعر و کلمه و زیبایى. دزفولى که خاطره دلخراش موشک باران در روزها و شب هاى شکوهمند مقاومت، هنوز از یادش نرفته است و حنجره «امین پور» آن سال ها و بعد از آن، متعهدانه پنجره هاى در خون گشوده شهرش را فریاد زد و نسل ها شنیدند. نیکوتر آن بود - و هست - که نام شاعر و روایتگر سرافراز عصر پایدارى، در همین شهر بر پیشانى میدانى، خیابانى، دانشگاهى یا مدرسه اى ثبت شود، شهرى که او را مى شناسد و کلماتش را به خاطر سپرده است، شهرى که ساکنان آن غیرتمندانه خود را به خط مقدم دفاع رسانده اند. اما بى اطلاعى از تصمیمى که دقیقاً مشمول حال نامبرده بوده و علنى ساختن آن از تریبونى رسمى، وى را محل توجه مستقیم افکار عمومى از جمله اهل فرهنگ و هنر قرار مى دهد از نکات قابل تاملى است که دقت و درایت بیشتر بانیان برگزارى کنگره شعر دفاع مقدس در بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش هاى دفاع مقدس را در اقدامات آتى مى طلبد. آیا «تجلیل شونده» ارجمند باید تا روز اعلام رسمى خبر، در بى خبرى محض باشد؟ آیا...؟! از سویى دیگر، اعلام خبر نامگذارى خیابانى در شهر کرمانشاه - شهرى به غیر از دزفول- به نام قیصر امین پور، به رغم اینکه نیت خیر عزیزان بنیاد را یادآورى مى سازد، خبر از تصمیمى شتابزده و غیر کارشناسى مى دهد، چنان که خود امین پور نیز به آن اشارتى گذرا داشته است: «کرمانشاه خود بزرگانى دارد که...» و بالاخره: «ضمن اظهار سپاس و عذرخواهى از پذیرش چنین امرى، تاکید مى  کنم که هیچ گونه اطلاعى از این شایعه ندارم...» مطمئناً قیصر امین پور نیز مانند سایر شاعران و روایتگران حماسه سترگ دفاع مقدس - از گفتن و شنیدن از لحظه هاى ارغوانى سال هاى صبور و غرورآفرین دفاع مقدس دریغ ندارد، اما  اى کاش تدبیر بیشترى در کار مى بود، کاش حرف ها و نکته ها و خبرها، با جامعیت بیشتر و درک عمیق تر شرایط کنونى ادبیات معاصر و هماهنگى با شخصیتى که قرار است از وى تجلیل شود، اعلام مى شد.
و نکته آخر اینکه آرزوى سلامتى و بهبود کامل براى قیصر امین پور که این روزها با عارضه کلیوى مواجه است، نیز مى تواند به منزله تجلیل از شاعر ارزشمندى باشد که روایتگر پایدارى عاشقانه و غیرتمندانه مردم سرزمین خویش در مقابل تهاجم بیگانگان - دفاع مقدس - این نام بزرگ، بوده و هست.