روزنامه شرق، چهارشنبه 12 آذر 1382 

کورالى هانکوک - ترجمه سهیلا قاسمى: روز اول ماه مه 2004، ده کشور جدید وارد اتحادیه اروپا خواهند شد. 25 ملت شامل 450 میلیون شهروند که روی 4 میلیون کیلومتر مربع از خاک زمین زندگی می کنند و ثروتی معادل 9200 میلیارد یورو تولید می کنند عضو این اتحادیه خواهند بود: شارلمانی، شارل کینت و ناپلئون نیز در رؤیای چنین چیزی بودند. به زودی این امر محقق خواهد شد“ اما عموم کاملا بی تفاوت هستند.

•••

و برندگان“

قبرس، مالت، استونی، لتونی، لیتوانی، مجارستان، لهستان، اسلوونی، اسلوواکی و جمهوری چک به 15 عضو فعلی اضافه خواهند شد. این رویداد کاملا تاریخی است، اما افکار عمومی هیچ اهمیتی به آن نمی دهد. ساکنان کشورهای جدید عضو،  در نظر سنجی های مختلف صورت گرفته برای تائید الحاق به اتحادیه اروپا به طور دسته جمعی از نظر دادن خودداری کرده اند. (به جز مالت که اجتناب از رأی دادن در آنجا 9 درصد است، این میزان در سایر کشورها بین 7/36 درصد تا 38/54 درصد در نوسان است.)در مورد کشورهای فعلی عضو،  بهتر بود که شرکت کنندگان در نظرسنجی و پاسخ دهندگان به سئوال های شماره ویژه اروپا از قشر خاصی گزینش نشوند.

نظر سنجی انجام شده در ماه مارس 2003 توسط موسسه «یورو بارومتر» نشان می دهد که تنها 10 درصد شهروندان اروپایی نام اعضای آتی اتحادیه را می دانند. لیست 13 کشوری ارائه شده از سوی این موسسه برای بیشتر شرکت کنندگان ناآشنا بود. گسترش اروپا نه تنها با بی تفاوتی روبه رو است، بلکه ترس و در برخی موارد تردیدهایی نیز با آن همراه است.

فرانسه، قهرمان شک به اروپا

با وجود این همه انتظار، فرانسوی ها و نه انگلیسی ها کسانی هستند که موفق به دریافت جایزه برگ نخل شک به اروپا شده اند. در شرایطی که از هر دو نفر اروپایی یک نفر موافق گسترش اروپا است، فرانسه تنها کشور عضو این اتحادیه است که بیشترین دشمنی را با این مسئله دارد (48 درصد) و تنها 33 درصد مردم آن با این مسئله موافقند. مسائلی که موجب شده فرانسویان و همه شکاکان اروپا دچار وحشت شوند و بیشتر مسایل اقتصادی هستند.

طبق نظر سنجی انجام شده توسط موسسه   CSA ماریان که روز 4 دسامبر 2002 انجام شد، 39 درصد فرانسوی ها فکر می کنند گسترش اروپا برای کشورهای عضوگران تمام خواهد شد. 35 درصد از افزایش بیکاری نگرانند و 29 درصد از رقابت اقتصادی و اجتماعی نا سالم اعضای جدید بیم دارند.

در واقع، کشورهایی که به اتحادیه ملحق خواهند شد چندان ثروتمند نیستند. درآمد هر یک از ساکنان این کشورها 44 درصد متوسط درآمد اروپایی ها است و حقوق متوسطی که این کشورها می پردازند یک پنجم سطح اروپا است. اختلافات موجود بسیار زیادند. در سال 2002 و به هنگام مذاکره در بروکسل مشخص شد که مجارستان، جمهوری چک، اسلوونی، مالت و قبرس، بیش از آن مقداری که درآمد دارند، نمی توانند پول بپردازند.

سرانجام برای جبران این مسئله مبلغی اختصاص داده شد و با وجود مسائل مالی روند گسترش اروپا ادامه یافت. این کار برای هر شهروند بین 20 تا 30 یورو یعنی 42 میلیارد یورو بین سال های 2004 تا 2006 هزینه خواهد داشت.

لهستان پر مشکل ترین کشور اروپا

روز 5 نوامبر، کمیسیون اروپا گزارش خود مبنی بر پیشرفت روند گسترش اروپا را ارائه داد. این کمیسیون با دعوت از کاندیداها برای حل مشکلات موجود نشان داد که بسیار جدی عمل می کند.40 مورد نقص در هماهنگی کشورهای جدید با سطح اروپا گزارش شد. لهستان 9 مورد منفی داشت که تاخیر در پرداخت کمک های کشاورزی از جمله این موارد بود. (مالت، اسلوواکی و مجارستان نیز چنین مشکلی داشتند.)

در مورد مسائل امنیتی و وضعیت بهداشت نیز این کشور مشکل داشت.به نظر می رسد این 40 مورد منفی به اروپایی ها که سه چهارم شان معتقدند اروپای 25 عضوی غیر قابل کنترل خواهد بود، حق بدهند. بیشتر آنها ترجیح می دهند که قبل از گسترش، اصلاحاتی صورت گرفته و قانون اساسی تصویب شود.

اروپای 27 عضوی

موج جدید گسترش اروپا در حالی آغاز شده که هنوز وضعیت فعلی مشخص نیست و اعضای جدید دیگری نیز پشت در منتظر هستند. مذاکرات رومانی و بلغارستان نیز احتمال دارد از سال 2007 و پس از مشخص شدن وضعیت ترکیه در پایان 2004، به نتیجه برسد.

آخرین گزارش کمیسیون اروپا در مورد رومانی مایوس کننده به نظر می رسد، چرا که عنوان این کشور یعنی «اقتصاد بازار مانا» مورد پذیرش واقع نشده و ممکن است روند الحاقی آن مدت های مدیدی به طول انجامد. در واقع اتحادیه اروپا موسسه حمایت از کشورهای در حال توسعه نیست“