روزنامه شرق، چهارشنبه 12 آذر 1382 


ترجمه بخشعلى قنبرى: قدیس ترزای آویلایی که نام اصلی اش ترزا دشیدای اهومدا است، متولد 28 مارس 1515 در آویلای اسپانیا و متوفی به 4 اکتبر 1582 در آلبا د ترمس است. او در سال 1622 تقدیس یافت و 15 اکتبر هر سال جشن یادبود اوست. او راهب اسپانیایی و یکی از بزرگ ترین عرفا و زنان مذهبی کلیسای کاتولیک نویسنده متون معنوی کلاسیک است. او موسس «اصلاح کرملی» است که ریاضت و ویژگی مراقبه ای حیات کرمل ابتدایی را تجدید و بر آن تاکید نمود. قدیس ترزا در سال 1970 به عنوان صاحب نظر کلیسا از طرف پاپ پل ششم انتخاب شد. او اولین زنی بود که به شرف این مقام نایل شد. مادر ترزا در سال 1529 مرد و او به رغم مخالفت پدرش در حدود سال 1535 به دیر کرمل در آویلا پیوست. او طی 2 سال سلامتی خود را از دست داد و به مدت 3 سال معلول شد [البته زمانی که در دیر کرمل حضور داشت] و طی آن به توسعه و تکمیل عشق به نیایش روحانی می پرداخت. پس از بهبودی نیایش را کنار گذاشت و 15 سال زندگی خود را به دو بخش دنیوی و روحانی تقسیم کرد و این طریقت را پیش گرفت. سرانجام پس از طی 15 سال در او یک شوک ایجاد شد و در نتیجه او به یک اشراق دست یافت.

ترزا در سال 1558 به تجدید حیات کرمل در رابطه با رعایت و توجه به ریاضت همت گماشت که در قرن های 14 و 15 دچار فترت شده بود. این اصلاح مستلزم ترک گفتار بود. به طوری که در سایه آن راهبان می توانستند از طریق زندگی عابدانه درباره شریعت الهی بیندیشند، نیایش کنند و ریاضت بکشند و تمریناتی انجام دهند که ترزا آن را در «رسالت جبران  گرایانه نوع بشر» به این عنوان نامیده است. در سال 1562 با اجازه پاپ پیوس چهارم، ترزا اولین دیر اصلاح کرمل «دیر قدیس جوزف» را افتتاح کرد. دیر ترزا به خاطر پیشرفت های دینی و پیشرفت های مربوط به امور شهرداری به ویژه به خاطر این که این دیر بدون برخورداری از وقوفات، ادامه حیات داد پس از زمانی در معرض طوفان دشمنی ها قرار گرفت، اما او ثابت قدم ماند و بر فقر و گذران زندگی تنها با تکیه بر صدقات پافشاری کرد. جان باپتیست راسی رئیس پیشین  فرقه کرمل به نمایندگی از طرف رم، در سال 1567 میلادی به آویلا رفت و اصلاح ترزا را پسندید و به او توصیه کرد تا دیرها و صومعه های زیادی تاسیس کند. در همان سال وقتی در [مدینال کاپو]، در اسپانیا، با کشیش جوان کرملی به نام «جوآن دیپس» که بعدا به جوان کراس معروف شد ملاقات کرد و متوجه شد که می تواند اصلاح کرمل را برای مردان نیز معرفی کند. یک سال بعد، جوآن اولین صومعه شریعت قدم را در دورولیو در اسپانیا افتتاح کرد. او به رغم کسالت جسمی و وجود مشکلات عظیم، بقیه عمر خود را جهت تاسیس و تعلیم بیش از شانزده دیر در سراسر اسپانیا صرف کرد. او در سال 1575 وقتی که در دیر سویل به سر می برد، مباحثه ای قضایی «حقوقی» میان صومعه تازه تاسیس «شریعت اولیه» مشهور به دیکالکد یا آنشد کرمل ها و مشاهدات صومعه «شریعت متعادل» یا شد [Shod] کرمل ها به راه انداخت، ولی اگر چه او از قبل زحمات و تلاش های زیادی را برای جلوگیری از شکست آن پیش بینی کرده بود تلاش های او به شکست انجامید. رهبر فرقه کرمل که بر او بدجلوه داده شده بود، دستور داد تا در یک دیری واقع در کستیل استراحت کند و از ساختن دیرهای زیاد دست بکشد. جوآن در سال 1577 به طور مکرر در تولدو به زندان افتاد. در سال 1579 عمدتا از طریق تلاش های فیلیپ دوم، پادشاه اسپانیا که ترزا را می شناخت و به او احترام می گذاشت راه حلی به مورد اجرا گذاشت که به آن وسیله قوانین کرمل های اولیه استقلال می یافت و این راه حل را پاپ جورج سیزدهم در سال 1580 به تصویب رساند. ترزا سلامتی خود را از دست داد و پس از آن به ادامه اصلاح هدایت شد. طی مسافرت هایی که صدها مایل را بر می گرفت او تبلیغات دینی خود را به اتمام رساند و به وضع ناگواری در راه بازگشت از آویلا در بورگس از کار افتاد و از ادامه کار بازماند.نگاه زاهدانه ترزا و نگاه کلاسیک او به زندگی که مبتنی بر تفسیر کلاسیک از مراقبه استوار بود مورد پذیرش اولیای دین قرار گرفت و نوشته های او به طور گسترده مورد استقبال قرار گرفت. کتاب «زندگی نامه مادر ترزای عیسایی» و کتاب «بنیادها» درباره دیرهای خود اوست. نوشته او درباره تعالی روح مسیحیان در رساله هایی از قبیل راه اصلاح درون(1583)، قصر درون (1588)، روابط معنوی، اعلام عشق الهی (1588) و بیاناتی که به عشق الهی مربوطند بیاناتی با موضوع عشق به خدا و اشعار وی که از مجموع آنها 31 شعر باقی است آمده است. همچنین این موضوع در نامه های ترزا انعکاس یافته است که 48 نمونه از آنها تاکنون باقی مانده است.

منبع:

Encyclopaedia Britannica Vol,11   (USA,1994) PP.643