[ مهدی علاقبند ]
آگوست کنت در نوزدهم ژانویه 1798 در ششمین سال جمهوری نوین فرانسه درمون پلیه،یکی از شهرهای جنوبی فرانسه زاده شد. پدر او یک کاتولیک متعصب و یک سلطنت طلب محتاط بود. او به عنوان یک کارمند دونپایه دولت و یک مرد جدی و مومن و درستکار خود را وقف کار ودین و خانواده اش کرده بود و تنها سرگرمی اش رسیدگی به گل و گیاه باغچه خانه اش بود. پدر کنت از انقلاب بیزار بود واز سرکوبی کاتولیسم که انقلاب به دنبال آورده بود دل خوشی نداشت. او یک مرد هوادار نظم بود. آگوست کنت هم بر این باور بود که باید کار نظری بر فعالیت های اصلاح گرانه برتری داده شود. آگوست کنت با آن که دانشجویی استثنایی بود اما هرگز موفق به اخذ درجه ای دانشگاهی نشد و همین امر بر پرونده آموزشی اش تاثیری منفی گذاشت.
در سال 1818 منشی هنری سن سیمون شد که فیلسوفی چهل سال مسن تر از وی بود. آنها هفت سال با هم کار کردند .اما در 1824 رابطه شان به هم خورد. چون که کنت به این نتیجه رسیده بود که سن سیمون قدر کارهایش را نمی داند. کنت بعدها رابطه اش را با سن سیمون به عنوان «درس تلخی که در نوجوانی از یک شیاد منحط گرفته بود» یاد کرده کنت با وجود آنکه دشمنی بعدیش با سن سیمون غالبا می پذیرفت که سن سیمون دین بزرگی به گردنش دارد.
در 1826 کنت طرحی را به ابتکار خود ارائه کرد که طی آن می بایست هفتاد و دو سخنرانی درباره فلسفه زندگیش انجام دهد. این دوره سخرنانی ها شنوندگان سرشناسی را به خود جلب کرد، اما بعد از اجرای سه سخنرانی به علت دچار شدن کنت به یک ناراحتی عصبی متوقف شد. او بعدها نیز همچنان از مسائل روانی رنج می برد و یکبار در سال 1827 برآن شده بود که با غرق کردن خودش در رودخانه «سن» خودکشی کند.
گرچه کنت مقام ثابتی در اکون پلی تکنیک به دست نیاورد، اما در سال 1832 مقام کوچکی به عنوان سخنران درآنجا پیدا کرد . به سال 1837 سمت دیگری هم به عنوان ممتحن ورودی در اکول به دست آورد که این سمت برای نخستین بار درآمدی کافی برایش فراهم آورد. در این دوره کنتل روی اثر شش جلدی اش به نام درسهایی در فلسفه اثباتی که مایه شهرتش شد کار کرد. این اثر سرانجام در 1824 منتشر شد.
در همین اثر است که او برای نخستین بار اصطلاح جامعه شناسی را به کار برد. در این اثر، همچنین این نظر را مطرح کرد که جامعه شناسی علم نهایی است. کنت در این اثر به اکون پلی تکنیک حمله کرد و در نتیجه در سال 1844 منتشر شد.
در همین اثر است که او برای نخستین بار اصطلاح جامعه شناسی را به کار برد. در این اثر همچنین این نتیجه در سال 1844 قراردادش به عنوان سخنران تمدید نشد. در 1851 اثر چهار جلدیش به نام نظام سیاست اثباتی را تکمیل کرد. کنت در این اثر بیشتر از آثار دیگرش قصد عملی ترش را در ارائه طرحی بزرگ برای تجدید سازمان جامعه اشکار ساخت.
کنت افکار عجیب و غریبی را نیز مطرح کرده بود. برای نمونه او «بهداشت مغزی» اعتقاد داشت و برای همین از خوانندگان آثار دیگران پرهیز می کرد. که نتیجه اش دور افتادن از تحولات فکری زمانه اش بود. او همچنین خود را کاهن بزرگ دین نوین بشریت می دانست. کنت به جهانی درآینده معتقد بود که کاهنان جامعه شناس آن را اداره خواهند کرد. اما او با وجود چنین افکاری بعید، در فرانسه و کشورهای دیگر پیروان فراوانی بدست آورد.آگوست کنت در 5 سپتامبر 1857 درگذشت.