سازمان ملل متحد (UN) یک سازمان بین المللی است که در سال 1945 پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد. هدف سازمان ملل متحد حفظ صلح و امنیت بین المللی، توسعه روابط دوستانه بین کشورها، همکاری در حل مشکلات بین المللی و ترویج احترام به حقوق بشر و آزادی های اساسی است.

مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک است و 193 کشور عضو دارد. سازمان ملل متحد دارای پنج رکن اصلی است:

• مجمع عمومی: مجمع عمومی عالی ترین نهاد سازمان ملل متحد است و از نمایندگان همه کشورهای عضو تشکیل شده است. مجمع عمومی مسئول تصویب قطعنامه ها، انتخاب اعضای شورای امنیت و بودجه سازمان ملل متحد است.
• شورای امنیت: شورای امنیت مسئول حفظ صلح و امنیت بین المللی است. شورای امنیت از 15 عضو تشکیل شده است، پنج عضو دائمی (چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده) و ده عضو غیر دائمی که برای دو سال انتخاب می شوند.
• شورای اقتصادی و اجتماعی: شورای اقتصادی و اجتماعی مسئول ترویج همکاری بین کشورها در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی است. شورای اقتصادی و اجتماعی از 54 عضو تشکیل شده است که برای سه سال انتخاب می شوند.
• دبیرخانه: دبیرخانه مسئول اجرای تصمیمات مجمع عمومی، شورای امنیت و سایر نهادهای سازمان ملل متحد است. دبیرکل سازمان ملل متحد بالاترین مقام دبیرخانه است و توسط مجمع عمومی برای یک دوره پنج ساله انتخاب می شود.
• دیوان بین المللی دادگستری: دیوان بین المللی دادگستری یک دادگاه قضایی است که مسئول حل اختلافات بین کشورها است. دیوان بین المللی دادگستری از 15 قاضی تشکیل شده است که برای نه سال انتخاب می شوند.

سازمان ملل متحد یک سازمان مهم است که در حفظ صلح و امنیت بین المللی، توسعه روابط دوستانه بین کشورها و ترویج حقوق بشر و آزادی های اساسی نقش مهمی ایفا کرده است. با این حال، سازمان ملل متحد نیز با چالش هایی روبرو است، از جمله عدم مشارکت برخی کشورها در تصمیم گیری های مهم، عدم توانایی در جلوگیری از همه جنگ ها و عدم توانایی در حل همه مشکلات بین المللی.