کارشناسی ارشد 1398
موضوع: ادبیات انگلیسی
پدیدآور: فاطمه اصل رزاق رازلیقی 
استاد راهنما: سیدمسیح ذکاوت
استاد راهنما: مسعود رستمی 
استاد مشاور: حسین جهان‌تیغ

دانشگاه یزد، پردیس علوم انسانی و اجتماعی - دانشکده زبان‌های خارجی

چکیده

در ایران، ملاحظات فرهنگی و مذهبی همواره بر روی شوون زندگی مردم و حتی وضع قوانین تآثیرگذار بوده است. زنان در زندگی روزمره‌ی خود محدودیت‌های خاصی را تجربه کرده‌اند. داریوش مهرجویی (1317)، فیلم‌ساز پیشروی سینمای ایران، با اختصاص چندین اثر خود به مشکلات زنان پاسخ داده است و تلاش کرده است که اهداف فمینیستی کارهای غربی از جمله خانه‌ی عروسک (1897) ساخته ایبسن (1906-1828) هنرمند نروژی و ویریدیانا‌ی بونوئل فیلمساز اسپانیایی را در سینمای مدرن ایران از طریق اقتباس و بومی‌سازی معرفی کند. وی همچنین اقتباس از داستان لیلا نوشته‌ی مهناز انصاریان را در کارنامه‌ی خود دارد که اقتباسی کاملا وفادار به متن اصلی است. مهرجویی در اقتباس‌هایش پیام های اصلی درام را در چارچوب فمینیسم بر پایه‌ی اخلاقِ مراقبت که بسیار مهم و معنا‌دار است، حفظ می‌کند. در پایان‌نامه‌‌‌ی حاضر، مفهوم فمینیست بر پایه‌ی اخلاق بر مراقبتِ نادینگز و گیلیگان استفاده شده است و همچنین وفاداری در اقتباس لیندا هاچن به منظور توضیح اهمیت اقتباس مهرجویی در معرفی فمینیست در سینمای ایران و تاثیر فیلمهایش بر بهبود وضعیت زنان ایرانی، به کار برده شده است. اینچنین استدلال می‌‌‌شود که مهرجویی داستان مشابهی را در اقتباس خود از ایبسن در سارا (1993)، از نقطه نظر و دیدگاه دیگری بیان می‌کند. این فیلم، وفاداری مهرجویی به کار اصلی را نشان می‌دهد، گرچه او زمینه‌ی کار، یعنی زمان و مکان و پس زمینه های فرهنگی را تغییر می-دهد و پیام‌های جنسی که از رفتار قهرمانِ نمایشنامه ی ایبسن دیده می‌شد را از اقتباس خود حذف می‌کند. به عبارت دیگر، مهرجویی بر آن است تا نمایشنامه‌ی ایبسن را فقط برای یافتن راهی برای ارائه‌ی پیام فمینیستی خود و انتقاد از جامعه‌ی پدرسالارانه در ایران مورد استفاده قرار دهد. مهرجویی همچون با مقایسه‌ی اخلاق مراقبت زنان و اخلاق بر پایه‌ی عدالتِ مردان در فیلم سارا تأکید می‌کند که زنان و مردان زبان های اخلاقی متفاوتی دارند.