آنچه در مسئله حجاب و طرح آن در جامعه، خصوصاً پس از انقلاب اسلامی مطرح است دفاع بد از آن است که کار دشمن را راحت کرده هر چند که حملات به پوشش اسلامی و ایجاد شبه در میان جوانان نیز کم نبوده است.

آنچه که فرایند انتقال حجاب و پوشش اسلامی را (به عنوان یک فرهنگ) و به نسل جدید، دچار چالش نموده است. ریشه در انتقال این فرهنگ در نسل های گذشته دارد. اگر حجاب را یک مفهوم دینی و پوشش اسلامی را یک تکلیف و وظیفه ی دینی بدانیم،‌فرایند انتقال آن می بایست مطابق با مبانی نظری اسلام در تربیت دینی و رعایت استانداردهای آموزشی باشد. آموزش، پرورش و یا فرآیند انتقال فرهنگ به نسل جدید، تابع مراحل و مراتبی است. بنا به یک دیدگاه، در مراحل و مراتب تربیت دینی این مراحل و مراتب به شرح زیر هستند:

1. انس دینی

2. عادت دینی

3. معرفت دینی

4. شاکله دینی

5. خودجوشی دینی

حال در ارتباط با حجاب و پوشش، به عنوان یک مفهوم دینی و یک وظیفه و تکلیف، باید سئوال کرد که نسل گذشته در کدامیک از این مراحل دارای نقص و کاستی بوده و به عبارت دیگر کدام مرحله را نگذرانده و میان برزده است.

با کمی دقت مرحله معرفت دینی را می توان نام برد. زنان و مادران ما در ارتباط با حجاب و با توجه به محیط خودشان، از مراحل انس و عادت عبور کرده و در اجتماع به صورت شاکله دینی مشاهده شده است. ولی به دلیل ضعف در مرحله ی معرفت دینی، مادران نتوانسته اند پاسخگوی سئوالات ساده ی فرزندان خود باشند تا چه رسد که بتوانند به شبهات آنها نیز پاسخ دهند.

دختر جوان امروزی بر خلاف مادر یا مادربزرگ خود، در صحنه ی اجتماع (اشتغال و تحصیل) بیش از گذشته حضور دارد و بیش از زنان گذشته نیز در مقابل سیل تهاجمات فرهنگی قرار دارد. دختر امروزی برای عبور از چگونگی و پاسخ به چرایی ها دچار ضعف اساسی شده و با توجه به اینکه انگیزه ای نیز برای پرداختن بهاء در این زمینه ندارد، عطای پوشش سنتی را به لقایش بخشیده است و خود را با حداقل های مورد پذیرش همسالان خود قانع کرده است.

متاسفانه در سطح جامعه و حکومت نیز، بیش از اینکه تکیه براین مرحله باشد (آنهم با روش ها نو، ظریف و متنوع) به تاکید بر شکل و شاکله ظاهری پرداخته شد و سال ها پافشاری بر یک نوع پوشش و عدم توجه به روحیه تنوع طلبی، نشاط و نوع جویی جوانان، راه برای پذیرش مدهای بیگانه باز شد. از سوی دیگر عدم تعریف و تعیین حدود، عدم هماهنگی میان اجزاء حکومت، غلبه ی روش های غلط بر روش های صحیح و موارد دیگر نوعی گریز و مقابله جوانان را نیز به دنبال داشت.

علاوه بر نقص و خطا در مراحل و مراتب تربیت دینی، در زمینه ی روش ها نیز دچار نقص و خطا بوده ایم.

بنا به استناد کتاب های تعلیم و تربیت دینی، روش های الگویی تکریم شخصیت، محبت، پند وموعظه، تشویق و تنبیه، استدلال و برهان و ... مورد تاکید قرار گرفته شده است.

بدیهی است که حجاب و پوشش اسلامی به عنوان یک ارزش اجتماعی و تکلیف دینی می بایست با بهترین روش ها به نسل جدید ارایه می گردد.

باکمال تاسف، این روش ها نیز معمولاً در کلی گویی باقی مانده اند و بر اساس هر مخاطب، هر محیط اجتماعی و موقعیت ارتباطی تبدیل به موارد کاربردی نشده اند. در مفهوم حجاب و مقوله پوشش اسلامی نیز این اتفاق افتاده است.

هر چند معتقد هستیم، اولیاء و بسیاری طرح ها، ایده ها، روش های خلاقانه را به کار برده اند، ولی ظاهراً در کشور ما آنچه که تبدیل به مجموعه مقاله در همایش ها و سمینار ها می شود بحث های انباشته، تکراری در حوزه نظر است و در حوزه عمل دارای مجموعه هایی نیستیم.

این مقاله با نگاهی به مراحل تربیت دینی – روش های تربیت دینی، حیطه های یاد گیری، شیوه ها و قالب ها و رسانه ها و ... و ایجاد ارتباط به مقوله پوشش به بیان روش ها و توصیه هایی اقدام می نماید که شایسته است که در هر قسمت، راهکارهای متنوع اولیاء و مربیان به آن افزوده شود.

هرچند که آحاد مردم و مسئولین، به نحوی درگیر این موضوع هستند، ولی مخاطب این مجموعه در درجه اول مربیان و سپس اولیاء هستند. از این رو برخی اقدامات و روش ها که در سطح بالاتر از خانه، مسجد و مدرسه می بایست انجام شود. در این مجموعه نیامده است:

نکته آخر اینکه، هر چند پوشش و حجاب برای زن و مرد است ولی تصور می شود که گرایش توصیه ها جهت پوشش دختران است.

آنچه که درباره موضوع حجاب و پوشش باید بدانیم:

اهداف اسلام از پوشش چیست:

• اینکه پوشش به صورت عام برای مرد و زن است.

• اینکه پوشش با شدت بیشتری در گذشته و در ادیان دیگر بوده و هست واسلام مبتکرآن نیست.

• اینکه پوشش ظاهری و عفت و حیای باطنی به صورت لازم و ملزوم مطرح است

• سیر تاریخی پوشش در جوامع انسانی.

• مغایرت تفکر اسلامی با ریاضت و رهبانیت، محدود کردن زن نابرابری میان زن و مرد، استثمار زن، حقیر شمردن او و ...

• اینکه در اسلام گرامی داشتن و ارزشمند بودن زن در همه عرصه ها مورد تاکید قرار گرفته است.

• اینکه حجاب و پوشش وظیفه ای الهی است که به عهده زن گذاشته شده است.

• اینکه کرامت انسانی و تکریم شخصیت از اساسی ترین موضوعات در این زمینه است.

• اینکه لباس هر انسان پرچم کشور وجود اوست و معلوم می شود که از چه ارزشها و بینشهایی تبعیت می کند.

سئوالات و شبه هایی که باید برای آن جواب داشته باشیم:

• چرا خداوند حجاب را قرار داده است؟

• آیا حجاب یا پوشش اسلامی فقط چادر است؟

• آیا حجاب فقط برای زنان است؟

• چرا باید پوشش داشته باشیم؟

• آیا پوشش و حجاب فقط در اسلام است؟

• چادر و مشکی بودن آن مال عرب هاست ما ایرانی ها چرا باید آنرا بپوشیم؟

• آیا ما ایرانی ها قبل از اسلام هم دارای حجاب و پوشش بودیم؟

• آیا پوشش اسلامی باعث محدودیت برای زنان نمی شود؟

• چرا افرادی که رعایت حجاب را نمی کنند مشکلی هم برایشان پیش نمی آید؟

• وقتی اکثر افراد رعایت حجاب را نمی کنند ما چگونه اینکار را بکنیم؟

• آیا می توانیم نماز را بدون پوشش و حجاب بخوانیم؟

• خیلی ها که با حجاب هستند ولی کارهای خطا انجام می دهند.

• آیا بی حجابی یا بدحجابی مجرم مخاطی و گناهکار است یا جاهل و بیمار؟

• آسیب یک بدحجاب بیشتر است یا یک مجرم اقتصادی که راست راست راه می رود؟

• آیا می توان برخورد با بدحجابی را با تخلفات رانندگی مقایسه کرد؟

مراحل و مراتب تربیت و فرهنگ مذهبی:

در تربیت، هر فرد منحصر به فرد است و نمی توان افراد هم سال، هم جنس و حتی از یک خانواده یکسان تلقی کرده با یک روش با آنها برخورد نمود.

علاوه بر نکته فوق، در تربیت دینی هر فرد می تواند در هر یک از تکالیف، وظایف و واجبات دینی نیز در مرحله ای متفاوت باشد. برای مثال در امر نماز در مرحله معرفت دینی و در موضوع روزه در مرحله ی شاکله دینی باشد. همین فرد شاید در امر به معروف و نهی از منکر حتی در مرحله انس دینی نباشد و برعکس در حجاب و پوشش اسلامی در مرحله شاکله باشد بدون اینکه معرفت دینی را گذرانده باشد . (همان نقصی که از آن گفتگو داشتیم)

پس مربیان و والدین می بایست ابتدا تشخیص دهند هر فرد، در هر موضوع و مفهوم دینی، در چه مرحله ای هست و آنگاه محتوی و روش مناسب را مطابق با ویژگی های آن مخاطب بکار برد.

توضیح هر یک از مراحل در زیر ارایه شده و سپس برای هر مرحله روش ها و توصیه هایی ارایه می شود.

انس دینی: ایجاد تعلقات معنوی ازطریق شرطی شدن اعمال و افعال مذهبی.

عادت دینی: ایجاد عادت مذهبی به کمک تکرار اعمال و احساس مسئولیت در عبادات.

معرفت دینی: فهم و استنباط معارف دینی به کمک تفکر، تعقل و تحلیل مسائل مذهبی.

شاکله دینی: تجلی و تبلور فرهنگ مذهبی در وجود و شخصیت نوجوان (اخلاقیات)

خودجوشی دینی: درجستجوی عشق، عرفان و معنویت برتر به کمک جاذبه های قدسی

در مرحله انس دینی:

• مادران، مانند چادر و یا مقنعه و روسری خود برای او نیز تهیه نمایند.

• هیچگاه در برابر او از پوشش خود گله نکرده مگر حدود آن را رعایت کنید.

• بانظر او برایش چادر، مقنعه و روسری تهیه نمایید.

• از دوره های مختلف (مانند جشن تولد) حداقل یک عکس با حجاب تهیه نمایید.

• عکس او با پوشش مناسب را در آلبوم گذاشته و یا قاب کرده و نصب نمایید.

• از علاقه ی او به پوشش در میان جمع صحبت کنید و رضایتمندی خود را نیز اعلام نمایید.

• چادر، مقنعه و روسری او را همواره تمیز کرده و معطر نمایید.

• باروحانی محل، اقوام متدین و ... ارتباط بیشتری برقرار نمایید.

• شعر و سرود مربوط به پوشش، عفت و حیا و ... به او یاد دهید.

• برای اماکن و موقعیت های مختلف، پوشش مناسب آنجا را در نظر بگیرید.

• جشن تکلیف باشکوه بگیرید و اثرات آن را با هدایای سالانه، تداوم ببخشید.

• از او بخواهید خاطرات مربوط به عبادت، زیارت، مجالس و مراسم هایی که شرکت داشته است را بیان نماید.

• در نمازهایتان و در زمانهای مناسب و حضوری او را دعا کنید.

• به حضور خانوادگی و یا گروه همسالان در مراسم های مذهبی اهمیت دهید.

در مرحله عادت دینی:

• باتوجه به ایجاد تنوع در پوشش و علاقمندی او، سعی کنید از محیط بیرون از خانه رعایت پوشش را آغاز نماید.

• برای رفتن به بیرون از خانه، همراه با شادی و نشاط به او کمک کنید که با پوشش مناسب حاضر شود.

• اقامه نماز که در ارتباط مستقیم با پوشش است را مورد تاکید قرار دهید.

• عادت به نماز، عادت به پوشش را تسهیل می کند مراقب نماز او باشید.

• به صورت منظم و متنوع در اماکن زیارتی حضور یافته و در مراسم ها و نمازهای جماعت او را شرکت دهید.

در مرحله معرفت دینی:

• در جمع های خانوادگی و یا دوستانه موضوع پوشش را مطرح نموده و بحث نمایید.

• کتابهای مناسب سن او را تهیه نماید. و یا او را درکتابخانه ها عضو نمایید.

• برای طرح پرسش های او فضای محبت آمیزی فراهم آورید.

• او را با مراکز پاسخ به سئوالات، روحانیون، بانوان مبلغ و کتابهای پاسخ به پرسشها آشنا نمایید.

• حجاب و پوشش را با مفاهیم دیگر دین مطرح نمایید.

• در مورد انواع پوشش و لزوم آن برای زنان و مردان، توضیح دهید.

• باورهای غلط پیرامون حجاب و پوشش را برای او توضیح دهید تا رفع شود.

• از ویژگی های انسان با حجاب با او گفتگو نمایید.

• در مورد تاثیرات حفظ حجاب در دیگر ابعاد زندگی با او گفتگو نمایید.

• او را با ادبیات مقوله حجاب و مفاهیم مرتبط با آن آشنا نمایید.

• او را تشویق نمایید تا در مسابقات مربوط به مفاهیم دینی شرکت نمایند.

• هر چند وقت یکبار درباره خصلت های خوب او و در رابطه با حجاب گفتگو نمایید.

• سعی کنید او را با دیگران مقایسه نکرده و به اندازه ی توانش توقع داشته باشید.

• او را به عضویت انجمنها و کانونهای دینی درآورده و رفتن منظم به مسجد را فراموش نکنید.

• راجع به ارزش و جایگاه زن، مادر و پوشش در اسلام، (قرآن و سنت) برایش توضیح داده و یا در معرض مطالب آن قرار دهید.

• بیش از هر چیز از نمادها نشانه ها استفاده کنید.

در مرحله شاکله ی دینی:

• شکل و تیپ همراه با پوشش و حجاب را جزیی از شخصیت او قرار دهید.

• حجاب، عفت و حیا را علاوه بر ظاهر در شکل های رفتاری او اعم از کلام و غیر کلام تعمیم دهید.

• ضمن گفتگو با او، موانع داشتن پوشش مناسب، در موقعیت های مختلف را بررسی و رفع نمایید.

• شاکله ی ظاهری او را با دیگر فرایض دینی، مانند نماز، و وظایف دیگر، مانند انجام امور خیر، احترام به دیگران و ... پیوند دهید.

• با برنامه ریزی دقیق در مراسم ها و مکان های مذهبی حضور یافته و در امور خیر، او را شرکت دهید.

• تصویر برداری از فعالیتهای او را فراموش نکنید. (در مراسم ها، زیارت ها و ...)

• برای پوشش او در خانه جایگاه خاصی در نظر بگیرید که در مواقع لازم به راحتی از آن استفاده نماید.

• سعی کنید دوستان خود را از میان افراد با حجاب و عفت و ادب انتخاب نماید.

در مرحله خودجوشی دینی:

• به او کمک کنید تا بتواند از عقاید خود در مقابل دیگران دفاع نماید.

• به او کمک کنید تا بتواند در میان همسالان خود موثر بوده و مبلغ پوشش باشد.

• هر چند وقت یکبار در مورد پوشش گفتگو نمایید.

• موانع حضور او را در امور داوطلبانه رفع نمایید.

• زمینه ای رافراهم آورید که از رفتار خود رضایت داشته و خود را تشویق نماید.

• هیچگاه به جای او از حجاب و پوشش تعریف نکنید. بگذارید خودش آنرا دوست داشته باشد.

• روی عوامل بازدارنده مثل خودنمایی، حسادت، اکراه و بی میلی کار کنید.

روش های تربیت دینی:

روش ها بسار زیاد هستند و به نسبت تلاش اولیاء و مربیان می تواند همواره تغییر و افزایش یابند و از سوی دیگر با دانستن هر یک از روش ها و ترکیب آن با شیوه ها و قالب ها و محتوای مختلف، اقدامات بسیار متنوعی را می توان تدارک دید.

اولیاء و مربیان به دانستن روش ها و حتی روش های گذشته و توصیه های ارایه شده در این مجموعه نباید اکتفا کرده و با شناخت مخاطب و موقعیت و کمی نوآوری، می توانند راهکارهای فراوانی را پیش رو داشته باشند.

در ادامه برخی روشها و توصیه ها، ذیل برخی روش های کلی می آید. و بدیهی است که در مقوله حجاب و پوشش اسلامی تلاش های فراوانی برای توسعه ی روشها مورد نیاز است.

در روش الگویی:

• هر چه بیشتر و بهتر حضرت فاطمه زهرا (س) و زینب کبری (س) را معرفی نمایید.

• به صورت حضوری و غیر حضوری (در نشریه ها و ...) زنان موفق در عرصه های جهاد، تعلیم و تربیت، اشتغال، ورزش، علم و پژوهش، خدمت رسانی و نیکوکاری و ... معرفی نمایید.

• پوشش های کشورها، اقوام و مذاهب دیگر را معرفی و نشان دهید.

• همسالان با پوشش اسلامی که در عرصه های علمی، فرهنگی هنری موفقیت هایی را کسب نموده اند را معرفی نمایید.

• اساب بازی (عروسک، بگو و ...) با موضوع پوشش تهیه نمایید.

• مجسمه ها، تندیس ها ونمادهای مربوط به پوشش را تهیه و در مدارس نصب نمایید.

• والدین سعی نمایند با خانواده های متدین دوست شده و با آنها رفت و آمد نمایند.

• والدین سعی نمایند فرزندشان با همسالان متدین وبا حیا دوست شوند.

• والدین سعی نمایند در خانه، مهمانی ها و جامعه پوشش مناسب آن محیط را رعایت نمایند.

• والدین در گزینش مدرسه و مربی و مربیان در هماهنگی با والدین دقت نمایند.

در روش محبت:

• مربیان و والدین، اول زبان محبت و سپس زبان استدلال داشته باشند.

• محبت را در همه حال، همه مراحل و همه آدمها موثر بدانند.

• درصورت سئوال، کوتاهی و هر مورد دیگر، برخورد با محبت را فراموش نکنید.

• جلب اعتماد و محبت را مقدمه و صداقت را نهایت کار خود بدانید.

• با او که پوشش مناسب دارد عکس یادگاری بگیرید.

در تکریم شخصیت:

• به کسانی که پوشش صحیح دارند، احترام بیشتری بگذارید.

• به کسانی که پوشش صحیح ندارند بگویید، ای کاش که این کار خیر را نیز انجام دهی.

• همواره بگویید، که علت احترام شما این است که فرد با پوشش خودش برای خود احترام قائل است.

• عکس تکی او در خانه، و عکس دستجمعی همسالان با پوشش مناسب را در مدرسه نصب نمایید.

• به بیانات او، حتی نظرات مخالف او با دیده احترام نگاه کنید.

• به شخصیت و توان او احترام گذاشته و در مورد پوشش، او را با فردی دیگر مقایسه نکنید.

• بگویید که پوشش برای او مفید است و هیچگاه وانمود نکنید که به پوشش او نیاز دارید.

• در مراسم ها به آنها احترام بیشتر گذاشته و در کنار آنها بنشینید.

• از آنها بخواهید در برنامه ها حضور داشته و آثار خود را ارایه دهند.

در روش موعظه و نصیحت:

• پند و نصیحت های مناسب هر سن را تهیه و در دسترس داشته باشید.

• درباره خوبی های پوشش و اینکه باعث حفظ شخصیت انسان می شود، صحبت کنید.

• درباره عواقب بد حجابی و سوء استفاده از انسانها صحبت کنید.

• از ابزار، رسانه ها، شیوه ها و قالب های مختلف (مستقیم و غیر مستقیم) برای موعظه استفاده نمایید.

• از افراد معنوی (روحانی، غیر روحانی، مرد یا زن) جهت جلسات استفاده نمایید.

• درصورت برخی اشکالات و کوتاهی ها سخت گیری نکنید.

• درباره ابعاد مختلف حجاب و پوشش، جلسات بحث و بررسی میان همسالان ترتیب دهید.

• برای پذیرش او می بایست فرصت داد و از توصیه های پشت سر هم خودداری شود.

• به افراد با پوشش بگویید که می بایست اخلاق و رفتار آنها بهتر از بقیه باشد.

• بیش از استفاده از لفظ از نمادها و نشانه ها استفاده کنید.

• درباره مفاهیم مرتبط با پوشش بیشتر صحبت نموده تا نگاه او وسیع تر شود.

در روش تشویق:

• از کودکی و با تقویت های منظم او را در مورد پوشش تشویق نمایید.

• باخرید روسری های زیبا، مقنعه های خوش رنگ او را تشویق نمایید.

• در مناسبت های مختلف پوشش های متنوع برای او تهیه شود.

• هنگام داشتن پوشش مناسب، رعایت آن و حتی حمایت از آن، او را تشویق نمایید.

• از او عکس و تصویر تهیه نموده و آنها را برایش حفظ نمایید.

• در مورد تقویت های مثبت و تشویق ها اندازه و مقدار را رعایت نمایید و ظاهرسازی در شما اثر نگذارد.

• والدین در نزد مربیان و مربیان در نزد والدین آنها را تشویق نمایند.

• برای انجام زنجیره ای از فعالیتها و یا موفقیت در مسابقه های مربوط به پوشش مدال عفت و حیا و یا نشان پاکدامنی تهیه و اعطا نمایید.

• هیچگاه از جایزه، هدیه و تشویق به صورت مصنوعی استفاده نکنید و تلقی رشوه پیدا نکند.

شیوه ها، قالب ها، رسانه ها و ابزار:

شناخت شیوه ها، قالب ها، رسانه ها و ابزار، باعث می شود که اولیاء و مربیان با پردازش های جدید از محتوا راهکارهای متنوعی داشته و ارایه دهند. این راهکارها باعث می شود که تنوع بیشتر تمام حواس مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد.

روش های مستقیم و غیر مستقیم، استفاده ی به جا از رسانه ها و ابزار . روش های قدیمی و جدید باعث می شود تا هر روز توان بیشتری برای کار داشته باشیم.

برخی شیوه ها، قالب ها، رسانه ها و ابزار در ادامه آمده و بدیهی است که مقدمه ای برای توسعه موضوع می باشد.

1. تهیه نمایشگاه عکس:

- پوشش اسلامی

- پوشش در اقوام و ملل و مذاهب

- پوشش های مبتذل

2. تهیه نمایشگاه عروسکی:

- انواع پوشش های مناسب

- سیر کشف حجاب

- پوشش اسلامی در مشاغل مختلف

3. تشکیل نمایشگاه کتاب:

- کتابهای نظری در مبحث حجاب.

- کتابهای احکام

- کتابهای تصاویر و مدل ها

4. برگزاری میز گرد حجاب:

- باحضور صاحبنظران حوزه و دانشگاه

- با حضور نوجوانان، بصورت نمایشی و بااستفاده از منابع معتبر و پرسش و پاسخ

5. برگزاری جشنواره حجاب (پوشش) و ...

- معرفی مدل ها و طرح های جدید لباس برای همه سنین و کاربردها

- خواندن شعر و سرود و مقاله

- اهداء جوایز به برگزیدگان طرحهای ...

6. برگزاری برنامه مناظره

7. برگزاری جلسات هم اندیشی

8. تهیه نمایش های کوتاه با مضمون عفت، حیا، پوشش و ...

9. تابلو اعلانات:

- نصب منظم احادیت تشویقی، توجیهی

- نصب منظم جملات زیبا (حتی الامکان از خود بچه ها)

- نصب طرح ها و تصاویر زیبا (حتی الامکان از خود بچه ها)

- نصب تصاویر بزرگ زنان در حج، نماز جمعه و فعالیتها

10. استفاده از کارت تبریک و پیام های تبریک

11. استفاده از SMS جهت ارسال تصاویر و پیام های مرتبط

12. تهیه انواع نمادها، تندیس ها و تولید کارت های تک و یاد بود.

13. برگزاری مسابقه در زمینه های زیر:

- کتابخوانی - حفظ حدیث

- مقاله نویسی (تحقیق و پژوهش) - شعر

- طراحی - سرود

- نقاشی - نشریه دیواری

- طراحی لباس - خاطره نویسی

- اطلاعات عمومی پوشش - حفظ آیات

- عکس

بابرگزاری هر یک از مسابقات می توان برگزاری مراسم جشن و اهداء جوایز اثرات کار را ماندگار نمود.

حیطه های یادگیری:

پوشش اسلامی و حجاب نهایتاً، وظیفه ای انسانی و اعتقادی است که مربیان می بایست در فرایند یاددهی – یادگیری به حیطه های مختلف آن توجه نمایند.

پوشش اسلامی و حجاب، مانند بسیاری از مفاهیم دینی از هر سه حیطه متاثر است و بسته ی آموزشی آن می بایست کاملاً متعادل باشد.

1. حیطه ی شناختی:

• در اطراف موضوع حجاب و پوشش مطالعه نموده و همواره آمادگی علمی و استدلالی جهت طرح آن داشته باشید.

• از منابع اصیل استفاده کرده و از افراط و تفریط خودداری نمایید.

• برای هر گروه و یا هر فرد، بیان مناسب را تهیه نمایید.

• از ادبیات موضوع، شامل حکایتها، روایت ها، اشعار، تمثیل ها و جمله های زیبا، حداکثر بهره برداری را نمایید.

• دانایی مخاطب را بالا برده و نسبت به دانسته هایش او را آگاه کنید.

2. حیطه ی عاطفی:

• خودتان به موضوع باور داشته باشید و آن را بروز دهید.

• مخاطب خود را دوست داشته و آن را اعلام نمایید.

• همواره با محبت و دوستی با آنها برخورد نمایید.

• از زیبایی ها و دوست داشتن ها پیرامون حجاب بیش از هشدارها و گناه و جزا صحبت نمایید.

• واژه های زیبا و عناوین دلنشین به کار ببرید.

• از هرگونه اقدام ظاهری و صرفاً شکلی جلوگیری نمایید.

• عزت نفس و خودباوری را در مخاطب افزایش دهید.

3. حیطه ی روانی – حرکتی:

• خودتان سمبل توانمندی در انجام وظایف، به همراه رعایت پوشش باشید.

• داشتن پوشش مناسب و رعایت حجاب و استفاده از چادر، مقنعه و نیاز به مهارت دارد و کسانی که تمرین بیشتری دارند راحت تر هستند از این رو زمینه کسب این مهارت را فراهم آورید.

• در هر فعالیتی و در هر موقعیتی حد مناسب را توقع نمایید و افراط و تفریط نکنید.

• در انجام فعالیت های مربوط به پوشش اسلامی پر نشاط حاضر شوید.

• از هر فرد متناسب با توان و موقعیت او توقع داشته باشید.

منبع: / سایت / پژوهه دین ۱۳۸۵/۱۱/۲۱
نویسنده : خسرو کی منش