زندگی‌نامه
سال 1332 در بروجرد متولد شد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را همان‌جا به پایان برد و سپس به تهران آمد. به دانش‌سراى عالى تهران رفت و موفق شد لیسانس روانشناسى را از این دانش‌سرا دریافت کند. در سال 1336 با موسیقى آشنا شد و به ساز تار علاقه‏ بسیاری پیدا كرد تا اینكه در سال 1349 وارد دانشكده موسیقى شد و به سرپرستى استاد هرمز فرهت تحصیل را آغاز کرد. او در این دوره، با هنرمندان صاحب‏نام و بزرگى چون: حسین علیزاده، محمدرضا لطفى، كامل علیپور و منیژه علیپور همدوره بود و ساز تار را نزد نورعلى‏خان برومند مشق كرد.

استاد رفیعی‌منش از سال سوم و چهارم، پس از تمرین و نواختن كتاب هفت ردیف دستگاه موسیقى به تألیف موسى‏خان معروفى، تحت تأثیر شخصیت سلیمان‏خان روح‏افزا قرار گرفت، دست از تحصیل علمى موسیقى كشید و یادگیری آن را به صورت سینه به سینه و بداهه‏نوازى آغاز كرد. آشنایی او با موسى‏خان معروفى یازده سال ادامه پیدا كرد. پس از آن به تلویزیون دعوت شد و به عنوان تك‌نواز تار برنامه‏هاى مختلفى اجرا كرد. سپس به زادگاه خود بروجرد بازگشت و با اندوخته‏هایى كه طى سال‌ها از بزرگان موسیقى کسب کرده بود، براى خدمت به هنر موسیقى و مبارزه با گران‌فروشى و رفع بعضى از نواقص ساز تار، كارگاهى برای ساختن تار تأسیس كرد.

یكى از ابتكارات او، ساختن تارى به نام «تار سه نقاره» در سال 1370 است. رفیعی‌منش با آن تار در دانشكده فنى لویزان به اتفاق اركستر هنرمندان بروجرد، شامل آقایان منوچهر ناصرى (ویولن)، سعید باعزم (ضرب)، مرتضى اثنى‏عشرى (خواننده)، حبیب‏اللَّه پارسا (سنتور) و عزیز سیف (تار دوم)، برنامه كنسرتى اجرا كرد.

رحیم رفیعى‏منش پنجه‏اى بسیار شیرین در نواختن تار دارد كه مخصوص خود او است و در سبك ویژه‏ او نوآورى‏هایی كاملاً محسوس مشاهده مى‏شود. او تاكنون برنامه‏هایى را با محمدرضا شجریان، محمد موسوى و جهانگیر ملك در محفل‏هاى هنرى و ادبى اجرا کرده است.

او با نقاشى آبرنگ نیز آشنایى كامل دارد و تابلویى از داستان‏هاى شاهنامه حكیم ابوالقاسم فردوسى سخنور نامى ایران زمین را به تصویر كشیده است.

استاد رفیعی‌منش مدرک درجه یک هنری دارد و از ابتدای تأسیس مؤسسه هنرمندان پیشکسوت، در آن عضو شده است.

منبع: موسسه هنرمندان پیشکسوت