پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1397
پدیدآور: پریا قانع پور 
استاد راهنما: امیر قهرمان پوری
موسسه آموزش عالی کسری - رامسر
چکیده

کاهش مداوم و مؤثر تعداد شرکت کنندگان در تردد غیرموتوری در پنج دهه گذشته، فقط نتیجه برنامه ریزی حمل و نقل نیست. تمام شاخه های علوم مرتبط، به طریقی در این امر، همکاری و تشریک مساعی داشتند. در فضای عمومی، یعنی فضای زندگی و تحرک عابر پیاده و دوچرخه سوار، به اتومبیل سوار امتیازاتی داده شده که هرگز در تاریخ بشر سابقه نداشته است. پیامد این امر آن است که فضای زندگی غیرماشینی تخریب گردیده و فضاهای عمومی شهر به جای مکان زندگی به نمایشگاه اتومبیل بدل شده است. پیشرفت و تمدن بشر در گذشته و حال، به نوعی مدیون حرکت پیاده است . این نوع جابجائی، هزاران سال تجربه شده و در واقع حرکت پیاده، ساختار سکونتگاه ها را در طول تاریخ شکل داده است. وجود زیباترین مراکز قدیمی شهرهای متمدن در تاریخ شهر نشینی جهان شاهدی بر این مدعاست. حتی واحدهای اداری مانند بخشداری و شهرداری را نیز بر حسب قابلیت شعاع دسترسی که برای وی مقدر بوده تقسیم بندی می کردند. علاوه بر این، پهنه های پیاده در ایجاد توسعه پایدار شهری- که امروزه به رویکرد غالب در تمامی سطوح برنامه ریزی و طراحی شهری بدل گردیده است، نقشی بسزا ایفا می نماید. رساله حاضر با هدف بررسی و شناخت بیشتر موضوع طراحی شهری با رویکرد پیاده مداری ضمن توجه به نمونه های مشابه خارجی و داخلی، معیارهای مؤثر در جهت افزایش قابلیت پیاده مداری را دسته بندی و ارائه می دهد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی و پیمایشی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش سوات و از ابزارهای اتوکد و GIS بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تکنیک سوات نشان داد که محیط خیابان چهارمردان در محدوده راهبرد تهاجمی قرار دارد و نقاط قوت و فرصت های موجود در محور بستری برای پیاده راه سازی محیط در جهت ارتقاء کیفیت محیط شهری در شهر مقدس قم فراهم می باشد. در نهایت برای نیل به این امر راهکارهای با در نظر گرفتن راهبرد بدست آمده ارائه شده است. در این رهگذر به طور خلاصه شاخص های متعددی در این زمینه پیشنهاد شده تا امکان حضور هرچه بیشتر مردم در فضای شهری را فراهم آورد.