زندگی‌نامه
سال ۱۳۲۵ در خوزستان به دنیا آمد. با شنیدن صدای نی حسن کسایی از رادیو شیفته این ساز شد. پیش او رفت و خواست شاگردش  باشد. استاد حسن کسایی به او گفت که بنوازد و وقتی موسوی جوان نواخت، کسایی به وی گفت: تو نیازی به آموزش نداری و می‌‌توانی کارت را با گوش دادن به رادیو دنبال کنی.

سید محمدکاظم موسوی شوشتری که با نام محمد موسوی شناخته می‌شود، در سال‌های میانی دهه 40 به تهران آمد و با کمک امیرناصر افتتاح به آموزش نی پرداخت.

در آن زمان استاد علی تجویدی برای عضویت و یا نواختن نوازندگان جوان در رادیو از آن‌ها آزمون می‌گرفت. موسوی نقل می‌کند به رغم آنکه بسیار عالی امتحان داده بود، ولی ردش کردند و دلیل استاد تجویدی برای رد کردن او این بود: تا زمانی که استاد کسایی در قید حیات‌اند، نفر دوم نباید نی بزند.

بعد از مدتی موسوی به عنوان نوازنده طراز اول شناخته شد. او با هنرمندانی چون شهیدی، قوامی، بنان، ایرج و … اجراهای متعددی داشت و با برخی از بزرگان موسیقی چون شهناز، پایور،یاحقی، ملک، بدیعی و… نیز همنوازی می‌کرد. در سال 1354 به همراه شجریان، برای اجرای برنامه‌ای به مناسبت  سالروز تولد مولانا، به قونیه رفت.

کار مشترک با پرویز مشکاتیان و شجریان و یا بداهه نوازی‌اش در آوازهای شوشتری و سه‌گاه و کار در دستگاه نوا از جمله شاخص‌ترین اجراهای آوازی موسوی به شمار می‌رود.

موسوی در مدت زمات فعالیت خود، بیش از 250 آلبوم با شجریان ضبط کرده است که بسیار مهم و باارزش است. همزمان با هفتصدمین سال تولد حافظ اجرایی خیره‌کننده با شجریان در تالار وحدت داشت که این اثر مثل بسیاری از آثار مشترک او با شجریان به طور عمومی منتشر نشده است.

موسوی در دهه 70 در گروه اساتید به سرپرستی فرامرز پایور و با آواز شهرام ناظری، کارهای ارزشمندی ارائه کرد که هم در ایران  و هم در خارج از کشور انعکاس بسیار خوبی داشت.

محمد موسوی در دهه هفتاد به معرفی برخی از هنرمندان پرداخت که از جمله آنها سالار عقیلی در حوزه آواز و احمد خاک‌طینت در نوازندگی دف بودند. او مدرک درجه یک هنری دریافت کرده و از سال 1392 عضو مؤسسه هنرمندان پیشکسوت است.

منبع: موسسه هنرمندان پیشکسوت