علیرضا درویشنژاد
زندگینامه
بیست و پنجم اردیبهشتماه سال 1332 در گرگان متولد شد. در سال 1341 و در جریان برگزاری جشنهای 28 مرداد آن زمان، بیژن نجدی که کارگردان یک گروه نمایشی از رشت بود، او را برای بازی در نمایش «پسرک یتیم» انتخاب کرد و او در سالن نمایش دبیرستان ایرانشهر گرگان برای اولین بار روی صحنه رفت. صحنه تئاتر را نمیشناخت و میترسید، اما به محض اینکه روی صحنه بازی کرد چنان جذابیتی برایش ایجاد شد که دو سال بعد، بدون اطلاع خانواده، عضو گروه تئاتر پیشآهنگی شد و در نمایشهای مختلف آن گروه بازی کرد. نمایشهای «رینگو»، «تصمیم مرجانه»، «پیکار با بیسوادی»، «بازگشت رینگو از دشت» و دهها نمایش دیگر حاصل فعالیت او تا سال 1347 بود.
سال 1348 گروه تئاتر رامین گرگان شکل گرفت و علیرضا درویشنژاد هم در آن عضو شد. او در سال 1350 اولین نمایشنامه خود را با نام «دردسر تلفن» نوشت و با گروهی جوان که هم سن و سال خودش بودند آن را به صحنه برد. در سال 1351 بازیگر قراردادی وزارت فرهنگ و هنر آن زمان شد. سال 1352 پس از دریافت دیپلم تصمیم گرفت به سربازی برود اما به تئاتر وابسته شده بود و درنهایت به علت بیماری گوارشی معاف شد.
سال 1353 اداره تئاتر با او قرارداد بازیگری تماموقت بست. همچنین او در دانشسرای تربیت معلم گرگان مشغول تدریس تئاتر به دانشجویان شد و در آن دوره به همراه دانشجویان آنجا نمایش «سفر» را که برداشتی از داستان «سفر» محمود دولتآبادی بود و نمایش «عمو زنجیرباف» را روی صحنه برد.
در سال 1354 محمدهادی نامور که از بازیگران خوب تئاتر بود، نمایشنامه «بنداب» را نوشت. او و علیرضا درویشنژاد آن نمایش را در شهرهای مختلف اجرا کردند و در جشنوارههای گوناگون حضور یافتند.
درویشنژاد پس از پشت سر گذاشتن یک آزمون، در گروه تئاتر فخرالدین اسعد گرگانی پذیرفته شد و چندی بعد به همراه این گروه، برای طی یک دوره آموزش بلندمدت زیر نظر رکنالدین خسروی و اساتید دیگر به تهران آمد. همچنین او و گروه بارها برای اجرای تئاتر به جبههها رفتند تا در میان رزمندگان نشاط ایجاد کنند.
در سال 1365 برای تحقیق و پژوهش آیینها و سنن مردم ترکمن به شهر آققلا رفت و ضمن تلاشهای بسیار، در آنجا کلاسهای تئاتر نیز برگزار کرد. نتیجه این تحقیقات، نوشتن نمایشنامه «نارآغز» بود که در ششمین جشنواره تئاتر فجر جوایز بسیاری گرفت.
در اسفند 1371 به تهران آمد و در مرکز هنرهای نمایشی با عنوان کارشناس مأمور در امور استانها به کار مشغول شد و در سال 1373 به عنوان مسئول تئاتر استان تهران، به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تهران منتقل شد. درنهایت به دلایل زیادی از مسئولیت تئاتر استان تهران استعفا داد و تمرکز خود را بیشتر به مطالعه و نوشتن معطوف کرد.
او با نمایشنامه «قبله عالم نو»، نوشته اکبر رادی و با کارگردانی هادی مرزبان، روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر رفت. از نمایشهای دیگری که بازی کرده است میتوان به «ویس و رامین»، «چوب به دستهای ورزیل»، «جانشین»، «چهارصندوق»، «جزیره فوگارد»، «مکارخان»، «ماهیگیران»، «ابراهیم توپچی و آقا بیک»، «حکایتی ساده»، «کبوتر با کبوتر، باز با باز»، «بعدازظهر طولانی»، «تراژدی اسفندیار»، و… اشاره کرد.
استاد علیرضا درویشنژاد علاوه بر بازیگری به نویسندگی نیز میپردازد و نمایشنامههایی که نوشته است عبارتاند از: «دردسر تلفن»، «نارآغز»، «رستم و سهراب»، «هفت کچلون»، «شبی یک شب» و…
او در سال 1397 عضو مؤسسه هنرمندان پیشکسوت شد.
منبع: موسسه هنرمندان پیشکسوت
نظر شما