پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1388
موضوع: حقوق
پدیدآور: توران کرمی 
استاد راهنما: عباس نظیفی
استاد مشاور: غلامرضا جمشیدیها
مرکز پیام نور تهران، دانشکده حقوق و معارف اسلامی
چکیده

شرع مقدس اسلام به جهت حفظ مصالح گوناگون فردی و اجتماعی، رعایت «حجاب اسلامی» و عدم خودآرایی و خودنمایی در برابر نامحرمان را برای خواهران مسلمان به عنوان یک تکلیف الهی قرار داده است. «حجاب اسلامی» به معنی پوشاندن تمام بدن به استثنای صورت و دست‌ها از مچ و هم‌چنین عدم خودآرایی و خودنمایی در برابر نامحرمان (به استناد آیات شریفه‌ی 31 و 60 از سوره‌ی مبارکه‌ی نور و 59 از سوره مبارکه احزاب) است. مقنن نیز به تبعیت از شرع اسلام، این نیاز را در جامعه حس کرده و «عدم رعایت حجاب اسلامی» (بی‌حجابی) را «جرم» تلقی کرده و برای آن ضمانت اجرایی (به استناد تبصره م. 638 ق.م.ا.) در نظر گرفته است. از آنجایی که «عدم رعایت حجاب اسلامی» (بی‌حجابی) یک رفتار نابهنجار اجتماعی است، حکومت اسلامی موظف است برای تأمین نظم، امنیّت، سلامت و آرامش عمومی از راهکارهای قانونی مناسب برای مقابله با نابهنجاری‌ها استفاده نماید از این‌رو وجود قانون در این زمینه قطعاً لازم است تا «اصل قانونی بودن جرائم و مجازاتها» رعایت گردد و الاّ قابل رسیدگی کیفری نبوده و جامعه مجبور بود که همچنان رنج ناشی از عوارض سوء بی‌حجابی را تحمل کند و انسان‌هایی که رشد اجتماعی ندارند به دلیل نبود قانون به اشاعه‌ی خواسته‌های نفسانی خود ادامه می‌دهند. اما قانون فعلی باید اصلاح شده و کامل گردد که در پایان‌نامه به آن پرداخته شده و در قسمت نتایج پایان‌نامه پیشنهاداتی در این‌باره ارائه شده است.