پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: جاوید غمی
استاد راهنما: روح اله باقری
استاد مشاور: قاسم اسلامی
دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی
چکیده
رهبریِ تغییر یک چالش مدیریتی پایدار است که شامل تلاش‌های فردی و جمعی در یک سازمان می شود. در میان ابزارهایی که مدیران می‌توانند برای ایجاد تغییر از آن‌ها استفاده کنند، به طور خاص میتوان به فعالیت ‌های مرتبط با بسیج کردن افراد و منابع اشاره کرد، زیرا این ابزارها رهبران را قادر می‌سازند تا منابع و فرآیندهای لازم برای ایجاد تغییر را فعال کنند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر جهت‌گیری رهبر بر بسیج تغییر از طریق نقش میانجی رهبری توزیعی عمده پژوهش حاضر می‌باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان سازمان‌های دولتی در شهر هرات افغانستان به تعداد 1500 نفر می‌باشد. حداقل حجم نمونه طبق فرمول کوکران 306 نفر برآورد گردید و در نهایت همین تعداد پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت و روایی صوری و محتوای با نظر استاد راهنما و مشاور و روایی سازه نیز مورد بررسی و تایید قرار گرفت. همچنین تجزیه و تحلیل داده ‌های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و Smart PLS صورت گرفته است نتایج حاصل از نرم‌ افزار مدلسازی معادلات ساختاری PLS نشان داد که جهت گیری رهبری رابطه محور بر بسیج محور تاثیر مثبت و معناداری دارد و جهت گیری رهبری رابطه محور بر رهبری توزیعی تاثیر مثبت و معناداری دارد و رهبری توزیعی بر بسیج تغییر تاثیر مثبت و معناداری دارد و همچنین رهبری توزیعی بر تاثیر جهت گیری رهبری رابطه محور بر بسیج تغییر نقش میانجی دارد.