باید برای برخورد سیارک به زمین آماده شویم. حتی اگر احتمال برخورد آن کم باشد، اما عواقب آن بسیار جدی خواهد بود.
همانطور که اشاره کردید، حتی یک سیارک کوچک با قطر ۵۰۰ متر می‌تواند آسیب‌های شدیدی به زمین وارد کند. دهانه‌ برخوردی آن به وسعت ۹ کیلومتر و عمق ۰.۷ کیلومتر خواهد بود و مواد حاصل از برخورد، تا ۴ کیلومتر مکعب پرتاب خواهند شد. این مواد داغ به جو پرتاب می‌شوند و بعد به زمین می‌بارند و طوفان آتش به راه می‌افتد. اگر سیارک به اقیانوس برخورد کند، سونامی‌های عظیم حیات موجودات را به خطر خواهند انداخت.
بر خلاف سایر بلایای طبیعی، ما می‌توانیم حرکت سیارک به سمت زمین را ببینیم و می‌توانیم برای آن آماده شویم. این فرصتی است که از آن برای کاهش خسارات ناشی از برخورد استفاده کنیم.
در حال حاضر، چندین برنامه برای مقابله با سیارک‌های بالقوه خطرناک در حال توسعه است. یکی از این برنامه‌ها، استفاده از موشک برای منحرف کردن مسیر سیارک است. این کار دشوار است، اما اگر موفقیت‌آمیز باشد، می‌تواند از برخورد سیارک به زمین جلوگیری کند.
برنامه‌های دیگری نیز برای مقابله با سیارک‌های بالقوه خطرناک وجود دارد، مانند استفاده از بمب‌های هسته‌ای برای خرد کردن سیارک یا استفاده از لیزر برای گرم کردن سطح سیارک و تغییر مسیر آن.
البته، هنوز زمان زیادی برای آماده شدن برای برخورد سیارک ۲۰۲۳ PDC وجود دارد. با این حال، بهتر است که از همین حالا برای این موضوع آماده شویم. ما می‌توانیم با تحقیق در مورد این موضوع و اطلاع‌رسانی به دیگران، به افزایش آگاهی در مورد این خطر کمک کنیم. همچنین می‌توانیم با حمایت از برنامه‌های تحقیقاتی برای مقابله با سیارک‌ها، به توسعه راه‌حل‌های موثر کمک کنیم.