زندگی‌نامه
بیش از 50 سال از عمر خود را صرف دف‌نوازی و خواندن اشعار عرفانی کرد؛ میرزا خلیفه آغه غوثی، هنرمندی که در ترویج هنر دف‌نوازی نقشی پررنگ داشت.

سال 1307 در سنندج متولد شد. از همان کودکی با دف‌نوازی بزرگ شد و آموزش دید؛ چرا که پدرش از دف‌‌نوازان بنام کردستان بود. پس نزد پدر سیر و سلوک عرفان آموخت و پس از آن قدم در مسیر مداحی و آموزش آن گذاشت.

دف می‌نواخت و با صدای خوش ذکر می‌گفت و با شرکت در جشنواره‌های متعدد داخلی و خارجی نام خود را با هنرش ماندگار کرد. او هنر خود را در جشنواره‌های ذكر و ذاكرین، فجر، هفت اورنگ، آئینه، میراث فرهنگی، سوره جرگه عشاق، ایرانگردی و جهانگردی كیش نمایش داد.

روزهای جمعه هر هفته مراسم ذكر و قرائت قرآن مجید و مداحی و سماع در تكیه برگزار می‌کرد و این کار را تا آخرین روزهای عمرش نیز انجام داد.

آنقدر در کارش تبحر داشت که لقب «پرنده نادر» را از سوی گروهی از اساتید حاضر در جشنواره معروف آوینتون در سال 70 دریافت کرد؛ جشنواره‌ای که در آن مردم به خوبی از هنرش استقبال کردند.

در مدح رسول اکرم به خوبی برنامه اجرا می‌کرد و از هنر خود در این زمینه بهره می‌برد. هنری که نه تنها در ایران، بلکه در کشورهایی مانند تركیه، كلمبیا، پرو، پاناما، اكوادور، یونسكو (در پاریس)، مراكش، امارات، ایتالیا، اسپانیا، هلند و اسكاتلند هم با استقبال مواجه شد و مردم را با آن به راه خدا و پیامبر دعوت کرد.

میرزا خلیفه آغه غوثی که همواره در راه حق گام برداشت و برای ترویج عرفان به واسطه هنر اقداماتی تاثیرگذار انجام داد، سال 1386 هنگام عزیمت به مکه معظمه دچار سکته مغزی شد و تیرماه همان سال درگذشت.

به سبب سال‌ها فعالیت، نشان درجه یک هنری به او تعلق گرفت.  

منبع: موسسه هنرمندان پیشکسوت