این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش مصرف ایزولوسین می‌تواند به کاهش علائم پیری و افزایش طول عمر کمک کند. ایزولوسین یکی از سه اسید آمینه شاخه‌دار است که در بدن ما برای ساخت پروتئین استفاده می‌شود. این اسید آمینه برای بقای ما ضروری است، اما از آنجایی که سلول‌های ما نمی‌توانند آن را تولید کنند، باید از منابعی مانند تخم مرغ، لبنیات، پروتئین سویا و گوشت آن را دریافت کنیم.
محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون این مطالعه را بر روی موش‌ها انجام دادند. آنها موش‌ها را به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه با رژیم غذایی طبیعی و یک گروه با رژیم غذایی کم ایزولوسین. آنها دریافتند که موش‌هایی که رژیم غذایی کم ایزولوسین داشتند، علائم پیری کمتری داشتند، از جمله:

کاهش التهاب
کاهش آسیب به DNA
افزایش طول عمر

محققان معتقدند که ایزولوسین ممکن است با افزایش تولید رادیکال‌های آزاد، که مولکول‌های ناپایداری هستند که می‌توانند به سلول‌ها آسیب برسانند، به پیری کمک کند. آنها همچنین معتقدند که ایزولوسین ممکن است با کاهش تولید NAD+، یک مولکول مهم برای عملکرد سلولی، به پیری کمک کند.
این مطالعه هنوز در مراحل اولیه است و نیاز به تحقیقات بیشتری برای تأیید یافته‌های آن دارد. با این حال، این مطالعه امیدوارکننده است که ممکن است راه‌های جدیدی برای کاهش علائم پیری و افزایش طول عمر ارائه دهد.
در اینجا برخی از نکات برای کاهش مصرف ایزولوسین در رژیم غذایی آورده شده است:

مصرف کمتر گوشت، ماهی و مرغ
مصرف بیشتر گیاهان پروتئینی مانند لوبیا، نخود، عدس و سویا
مصرف کمتر لبنیات
مصرف کمتر تخم مرغ

البته، قبل از ایجاد هرگونه تغییر در رژیم غذایی خود، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.