کتاب حاضر هشت مقاله را درباره مسائل مهم روش‌شناختی در تاریخ علم در جوامع اسلامی، تاریخ علم و فلسفه اروپای لاتین قرون وسطی و تاریخ ریاضیات به عنوان یک رشته دانشگاهی ارائه می‌دهد. شش مقاله به موضوع علوم در جوامع اسلامی از قرن نهم تا هفدهم می‌پردازد که از جمله آنها نوآوری، زمینه و انحطاط است. دو مقاله دیگر درباره شیوه‌های روش‌شناختی مورخان ریاضیات و سایر رشته‌ها در قرن نوزدهم و بیستم بحث می‌کنند.


استدلال اصلی این مقالات جمع‌آوری شده این است که علاوه بر مطالعه متون و ابزارهای علمی، مورخان علم در جوامع اسلامی باید به جنبه‌های فرهنگی، مادی و اجتماعی که فعالیت‌های علمی نویسندگان و سازندگان چنین متون و ابزارهایی را شکل داده‌اند، توجه داشته باشند. به گفته این مقاله، مقایسه دیالکتیکی و خارج از متن بین روش‌ها و نتایج دانشمندان از قرن‌ها، مناطق و فرهنگ‌های مختلف اغلب منجر به تحریفات جدی در سوابق تاریخی شده و مسئول بی‌توجهی طولانی‌مدت به فعالیت‌های علمی پس از عصر طلایی است.
این کتاب به ویژه برای معلمان تاریخ علم در جوامع اسلامی، دانشجویان تحصیلات تکمیلی علاقه‌مند به مسائل روش‌شناختی و مورخان علمی که با مشکلات حل‌نشده در مورد چگونگی فکر کردن و نوشتن درباره علوم در جوامع ملموس گذشته ، ابزارها، نقشه‌ها و سایر اشیا مربوط به علوم تحت مفاهیم کلان مانند اسلام یا اروپای لاتین دست و پنجه نرم می‌کنند، جذاب خواهد بود.