چکیده:
خودتنظیمی یادگیری به توانایی دانش آموزان در کنترل و هدایت فرایند یادگیری خود گفته می شود. این توانایی شامل مجموعه ای از مهارت ها و نگرش ها است که به دانش آموزان کمک می کند تا اهداف یادگیری خود را تعیین کنند، راهبردهای یادگیری موثر را انتخاب کنند، از خودانگیزشی برخوردار باشند و از موانع یادگیری خود جلوگیری کنند.
پیشرفت تحصیلی به معنای بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان در طول زمان است. این پیشرفت می تواند در زمینه های مختلفی مانند نمرات، مهارت های یادگیری، و نگرش نسبت به یادگیری باشد.
تحقیقات متعدد نشان داده اند که بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی یادگیری قوی دارند، معمولاً نمرات بالاتری کسب می کنند، مهارت های یادگیری بهتری دارند، و نگرش مثبت تری نسبت به یادگیری دارند.
این مقاله به بررسی رابطه خودتنظیمی یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان می پردازد. ابتدا به تعریف خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی پرداخته می شود. سپس، نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه مرور می شود. در نهایت، به عواملی که بر رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی تأثیر می گذارند، اشاره می شود.
مقدمه:
خودتنظیمی یادگیری یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. خودتنظیمی یادگیری به توانایی دانش آموزان در کنترل و هدایت فرایند یادگیری خود گفته می شود. این توانایی شامل مجموعه ای از مهارت ها و نگرش ها است که به دانش آموزان کمک می کند تا اهداف یادگیری خود را تعیین کنند، راهبردهای یادگیری موثر را انتخاب کنند، از خودانگیزشی برخوردار باشند و از موانع یادگیری خود جلوگیری کنند.
پیشرفت تحصیلی به معنای بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان در طول زمان است. این پیشرفت می تواند در زمینه های مختلفی مانند نمرات، مهارت های یادگیری، و نگرش نسبت به یادگیری باشد.
تحقیقات متعدد نشان داده اند که بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی یادگیری قوی دارند، معمولاً نمرات بالاتری کسب می کنند، مهارت های یادگیری بهتری دارند، و نگرش مثبت تری نسبت به یادگیری دارند.
مروری بر تحقیقات انجام شده:
در یک مطالعه که توسط اشعری و همکاران (1388) انجام شد، رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر هنرستانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی یادگیری قوی داشتند، نمرات بالاتری در آزمون های درسی کسب کردند.
در مطالعه دیگری که توسط زارع و همکاران (1390) انجام شد، رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نیز نشان داد که بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی یادگیری قوی داشتند، نمرات بالاتری در آزمون های درسی کسب کردند و نگرش مثبت تری نسبت به یادگیری داشتند.
این نتایج نشان می دهد که خودتنظیمی یادگیری نقش مهمی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی یادگیری قوی دارند، معمولاً در مدرسه موفق تر هستند.
عوامل موثر بر رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی:
عوامل مختلفی بر رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی تأثیر می گذارند. برخی از این عوامل عبارتند از:

عوامل فردی: عوامل فردی مانند هوش، انگیزش، و سبک یادگیری می توانند بر خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی تأثیر بگذارند.
عوامل خانوادگی: عوامل خانوادگی مانند حمایت والدین، و انتظارات خانواده می توانند بر خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی تأثیر بگذارند.
عوامل مدرسه: عوامل مدرسه مانند کیفیت آموزش، و محیط یادگیری می توانند بر خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی تأثیر بگذارند.

نتیجه گیری:
خودتنظیمی یادگیری یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی یادگیری قوی دارند، معمولاً در مدرسه موفق تر هستند. برای بهبود خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان، می توان از آموزش های خودتنظیمی یادگیری استفاده