چکیده:
شادکامی یکی از مهم‌ترین مولفه‌های سلامت روانی افراد است که در تمام سنین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. دانش‌آموزان به عنوان گروهی از افراد که در سنین حساس رشد و تحول قرار دارند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. در این پژوهش، رابطه مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی با شادکامی دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران بررسی شد.
جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران به تعداد 10000 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر تعیین شد. از پرسشنامه‌های مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو، خودکارآمدی شرر و شادکامی آکسفورد برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که بین مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی با شادکامی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. به این معنا که دانش‌آموزانی که از مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی بالاتری برخوردار هستند، شادکامی بیشتری نیز تجربه می‌کنند.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی دو عامل مهم در شادکامی دانش‌آموزان هستند. بنابراین، توجه به این دو عامل در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و پرورشی برای افزایش شادکامی دانش‌آموزان ضروری است.
پیشنهادات:

برگزاری کارگاه‌های آموزشی و مشاوره‌ای برای افزایش مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی دانش‌آموزان
توجه به عواملی که بر مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی دانش‌آموزان تأثیر می‌گذارند، مانند خانواده، مدرسه و جامعه
طراحی برنامه‌های آموزشی و پرورشی متناسب با نیازهای دانش‌آموزان در جهت افزایش شادکامی آنان

روش‌شناسی:
این پژوهش از نوع پژوهش‌های توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران به تعداد 10000 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر تعیین شد. از پرسشنامه‌های مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو، خودکارآمدی شرر و شادکامی آکسفورد برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد.
برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در مرحله آمار توصیفی، میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی محاسبه شد. در مرحله آمار استنباطی، برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از روش تحلیل مسیر استفاده شد.
فرضیه‌های پژوهش:

بین مطلوبیت اجتماعی و شادکامی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد.
بین خودکارآمدی و شادکامی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد.
مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی به طور مستقیم بر شادکامی دانش‌آموزان تأثیر می‌گذارند.

نتایج پژوهش:
نتایج پژوهش نشان داد که بین مطلوبیت اجتماعی و شادکامی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. به این معنا که دانش‌آموزانی که از مطلوبیت اجتماعی بالاتری برخوردار هستند، شادکامی بیشتری نیز تجربه می‌کنند. میانگین مطلوبیت اجتماعی دانش‌آموزان در این پژوهش 62/25 بود.
همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی و شادکامی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. به این معنا که دانش‌آموزانی که از خودکارآمدی بالاتری برخوردار هستند، شادکامی بیشتری نیز تجربه می‌کنند. میانگین خودکارآمدی دانش‌آموزان در این پژوهش 69/23 بود.
در نهایت، نتایج پژوهش نشان داد که مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی به طور مستقیم بر شادکامی دانش‌آموزان تأثیر می‌گذارند. به این معنا که هر دو عامل مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی می‌توانند به طور مستقل بر شادکامی دانش‌آموزان تأثیر بگذارند.
بحث:
یافته‌های این پژوهش با نتایج پژوهش‌های پیشین در این زمینه همسو است. نتایج پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی دو عامل مهم در شادکامی افراد هستند.
مطلوبیت اجتماعی به این معناست که فرد احساس کند که توسط دیگران دوست داشته می‌شود و مورد پذیرش قرار دارد. خودکار