احمد امیراحمدی سال 1263ش (1) در تهران متولد شد. او فرزند نقی آقا سرتیپ قزاقخانه بود. امیراحمدی تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس افتتاحیه و تربیت به پایان برد سپس به مدرسه قزاقخانه رفت و با درجه گروهبان دومی فارغ‌التحصیل و وکیل‌باشی فوج گارد سوار شد و پس از سه ماه به درجه گروهبان اولی رسید.
امیراحمدی در 1327ق/ 1288ش در محاصره مجلس شورای ملی از مأموران محافظت از مجلس بود همچنین در نبردهای دولت با شیخ محمود ورامینی (یاغی) و نایب حسین کاشی شرکت داشت و در جریان جنگ جهانی اول مأمور مراقبت از کنسول روس و انگلیس در کرمانشاه شد و آنها را به سلامت به همدان رسانید و به درجه سروانی رسید و یک قطعه نشان درجه 4 « آنا» از طرف دولت روسیه به وی اهدا شد.
امیراحمدی در 1327 به درجه سرهنگی ارتقا یافت و در کودتای 1299 از یاران و همراهان میرپنج رضاخان و سیدضیاءالدین طباطبایی بود. او فرماندهی فوج سوار مرکز و فوج سوار تبریز را عهده‌دار بود و پس از کودتا به درجه سرتیپی ارتقا یافت.
با تغییراتی که در تشکیلات نظامی ایران به وجود آمد، ارتش جدید به 5 لشکر تقسیم شد که امیرلشکر امیراحمدی به فرماندهی لشکر غرب منصوب و در همان زمان برای سرکوب عشایر به لرستان حمله کرد و پس از پیروزی به درجه ذوالفقار که بالاترین نشان ارتش بود مفتخر شد.
در 1304 به ریاست امنیه کشور رسید و با حفظ سمت برای برقراری آرامش در آذربایجان به تبریز رفت و فرماندهی لشکر تبریز را برعهده داشت. امیراحمدی در جشن تاجگذاری رضاشاه حامل گرز سلطنتی بود.
در 1308 امیراحمدی به درجه سپهبدی مفتخر شد که نخستین و تنها سپهبد ایران در دوره رضاشاه بود او پس از مدتی مورد سوء ظن و بی مهری رضاشاه قرار گرفت و کلیه مشاغل خود را از دست داد و تا شهریور 1320 که مجدد رضاشاه از او دلجویی و به فرمانداری نظامی تهران منصوب کرد، ریاست اداره اصلاح نژاد اسب را عهده‌ دار بود.
پس از خروج رضاشاه امیراحمدی در کابینه فروغی به وزارت کشور رسید و در کابینه قوام‌السلطنه و سهیلی وزارت جنگ را عهده دار بود، مدتی نیز حاکم نظامی تهران، فرمانده پادگان مرکز و بازرس ارتش شد. سال 1324 در چهار دوره دولت قوام‌السلطنه وزارت جنگ را برعهده داشت و پس از چندی بازنشسته و به عنوان سناتور انتصابی وارد مجلس شد و تا زمان فوت در این سمت باقی بود. سپهبد امیراحمدی در 1344 بر اثر بیماری سرطان فوت کرد.

پی نوشت
1. این تاریخ بنابه سند درج شده در کتاب اسناد نخستین سپهبد ایران احمد امیراحمدی به کوشش سیروس سعدوندیان و نشر مؤسسه پژوهش و مطالعات فرهنگی، صفحه 374 آورده شده ولی احمد امیراحمدی خود در خاطراتش 1267 نقل کرده است.

منابع:
1. http://www.iichs.org نوشته آسیه آل احمد