عدالت اجتماعی و عدالت کیفری دو مفهوم مهم در جامعه‌شناسی و حقوق هستند. عدالت اجتماعی به معنای برابری فرصت‌ها و برخورداری از منابع و امکانات برای همه افراد جامعه است. عدالت کیفری نیز به معنای اعمال مجازات عادلانه برای مرتکبان جرم است.
برخی معتقدند که عدالت اجتماعی و عدالت کیفری دو مفهوم جدا از هم هستند و پیوندی بین آن‌ها وجود ندارد. این افراد استدلال می‌کنند که عدالت اجتماعی مربوط به جامعه و عدالت کیفری مربوط به دولت است. از نظر آن‌ها، دولت باید به عدالت اجتماعی توجه کند و جامعه نیز باید به عدالت کیفری.
اما برخی دیگر معتقدند که عدالت اجتماعی و عدالت کیفری دو مفهوم پیوسته هستند و ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. این افراد استدلال می‌کنند که عدالت اجتماعی زمینه‌ساز عدالت کیفری است. به عبارت دیگر، اگر جامعه‌ای عادلانه باشد، احتمال ارتکاب جرم در آن کمتر است و در نتیجه، نیاز به اعمال مجازات کمتر خواهد بود.
در واقع، مطالعات نشان داده‌اند که بین عدالت اجتماعی و میزان جرم و جنایت رابطه معناداری وجود دارد. جوامعی که از عدالت اجتماعی بیشتری برخوردارند، معمولاً میزان جرم و جنایت کمتری دارند. این امر نشان می‌دهد که عدالت اجتماعی می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از جرم و جنایت ایفا کند.
برخی از راه‌های پیوند بین عدالت اجتماعی و عدالت کیفری عبارتند از:

ایجاد فرصت‌های برابر برای همه افراد جامعه. این امر می‌تواند از طریق آموزش و پرورش رایگان، خدمات درمانی رایگان، و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر جامعه انجام شود.
کاهش فقر و نابرابری. فقر و نابرابری می‌تواند زمینه‌ساز ارتکاب جرم باشد.
ترویج فرهنگ قانون‌مداری و صلح‌طلبی. این امر می‌تواند از طریق آموزش و پرورش و رسانه‌ها انجام شود.

در نتیجه، می‌توان گفت که عدالت اجتماعی و عدالت کیفری دو مفهوم پیوسته هستند که ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. عدالت اجتماعی زمینه‌ساز عدالت کیفری است و می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از جرم و جنایت ایفا کند.