روانشناسی محیط مطالعه تأثیر محیط بر رفتار انسان است. در طراحی معماری، روانشناسی محیط می تواند برای ایجاد فضاهایی که برای کاربران راحت تر و لذت بخش تر هستند استفاده شود.
برخی از اصول کلیدی روانشناسی محیط در طراحی معماری عبارتند از:

**نور: نور طبیعی و مصنوعی می تواند تأثیر زیادی بر احساس افراد در یک فضا داشته باشد. نور طبیعی می تواند خلق و خوی را بهبود بخشد و بهره وری را افزایش دهد، در حالی که نور مصنوعی می تواند برای ایجاد تجارب خاص استفاده شود.

نور طبیعی به ویژه برای سلامت انسان مهم است. نور خورشید به بدن انسان کمک می کند تا ویتامین D تولید کند، که برای سلامت استخوان ها، سیستم ایمنی و عملکرد شناختی ضروری است. نور طبیعی همچنین می تواند خلق و خوی را بهبود بخشد و بهره وری را افزایش دهد.
در طراحی معماری، نور طبیعی می تواند از طریق پنجره ها، سقف های شیشه ای و نورگیرها وارد فضا شود. طراحان معماری باید به نحوه قرارگیری پنجره ها توجه کنند تا نور طبیعی به طور مساوی در فضا توزیع شود.
نور مصنوعی نیز می تواند برای ایجاد تجارب خاص در یک فضا استفاده شود. به عنوان مثال، نور می تواند برای ایجاد یک فضای آرامش بخش یا یک فضای پرانرژی استفاده شود.

**فضا: اندازه و شکل فضا می تواند تأثیر زیادی بر احساس افراد در آن داشته باشد. فضاهای بزرگ و باز می توانند احساس آزادی و آرامش ایجاد کنند، در حالی که فضاهای کوچک و بسته می توانند احساس خفگی و ناامنی ایجاد کنند.

فضاهای بزرگ و باز می توانند احساس آزادی و آرامش ایجاد کنند. این فضاها می توانند برای فعالیت هایی مانند ورزش، استراحت یا تعامل اجتماعی مناسب باشند.
فضاهای کوچک و بسته می توانند احساس خفگی و ناامنی ایجاد کنند. این فضاها می توانند برای فعالیت هایی مانند مطالعه یا کار فردی مناسب باشند.
در طراحی معماری، طراحان باید به اندازه و شکل فضا توجه کنند تا فضایی ایجاد کنند که برای نیازهای کاربران مناسب باشد.

**رنگ: رنگ می تواند تأثیر زیادی بر احساس افراد در یک فضا داشته باشد. رنگ های روشن می توانند احساس شادی و انرژی ایجاد کنند، در حالی که رنگ های تیره می توانند احساس آرامش و سکوت ایجاد کنند.

رنگ می تواند به ایجاد یک فضای خاص در یک فضا کمک کند. به عنوان مثال، رنگ های روشن می توانند برای ایجاد یک فضای پرانرژی استفاده شوند، در حالی که رنگ های تیره می توانند برای ایجاد یک فضای آرامش بخش استفاده شوند.
در طراحی معماری، طراحان باید به تأثیر رنگ بر احساس افراد توجه کنند. آنها باید از رنگ هایی استفاده کنند که برای نیازهای کاربران و فضای مورد نظر مناسب باشند.

**مصالح: مصالحی که در ساخت یک فضا استفاده می شوند می توانند تأثیر زیادی بر احساس افراد در آن داشته باشند. مصالح طبیعی مانند چوب و سنگ می توانند احساس گرما و راحتی ایجاد کنند، در حالی که مصالح مصنوعی مانند پلاستیک و فلز می توانند احساس سردی و بی روحی ایجاد کنند.

مصالح طبیعی می توانند احساس گرما و راحتی ایجاد کنند. این مصالح به ویژه برای فضاهایی که برای استراحت یا تعامل اجتماعی استفاده می شوند مناسب هستند.
مصالح مصنوعی می توانند احساس سردی و بی روحی ایجاد کنند. این مصالح به ویژه برای فضاهایی که برای کار یا فعالیت های فکری استفاده می شوند مناسب هستند.
در طراحی معماری، طراحان باید به مصالحی که در ساخت یک فضا استفاده می شوند توجه کنند. آنها باید از مصالحی استفاده کنند که برای نیازهای کاربران و فضای مورد نظر مناسب باشند.

**طراحی مبلمان: مبلمان می تواند تأثیر زیادی بر احساس افراد در یک فضا داشته باشد. مبلمان راحت و کاربردی می تواند احساس راحتی و آسایش ایجاد کند، در حالی که مبلمان ناراحت و نامناسب می تواند احساس نارضایتی و اضطراب ایجاد کند.

مبلمان راحت و کاربردی می تواند احساس راحتی و آسایش ایجاد کند. این مبلمان به ویژه برای فضاهایی که برای استراحت یا تعامل اجتماعی استفاده می شوند مناسب هستند.
مبلمان ناراحت و نامناسب می تواند احساس نارضایتی و اضطراب ایجاد کند. این مبلمان به ویژه برای فضاهایی که برای کار یا فعالیت های فکری استفاده می شوند مناسب نیستند.
در طراحی معماری، طراحان باید به طراحی مبلمان در یک فضا توجه کنند. آنها باید از مبلمانی استفاده کنند که برای نیازهای کاربران و فضای مورد نظر مناسب باشند.
طراحان معماری می توانند از این اصول برای ایجاد فضاهایی استفاده کنند که برای کاربران راحت تر و لذت بخش تر هستند. با در نظر گرفتن تأثیر روانشناسی محیط، طراحان می توانند فضاهایی ایجاد کنند که بر سلامت جسمی و روانی کاربران تأثیر مثبت بگذارند.