جنبش دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی، جنبشی است که خواستار دسترسی آزاد به تحقیقات و مقالات علمی در این حوزه است. این جنبش بر این باور است که دسترسی آزاد به این اطلاعات، می تواند به بهبود سلامت عمومی، پیشرفت تحقیقات پزشکی و افزایش شفافیت در حوزه علم کمک کند.
جنبش دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی در دهه ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد. در آن زمان، هزینه دسترسی به مقالات علمی برای بسیاری از محققان، دانشجویان و پزشکان، بسیار بالا بود. این امر، مانع از دسترسی آنها به اطلاعات مورد نیاز برای انجام تحقیقات و ارائه خدمات درمانی می شد.
در سال ۱۹۹۸، کنفرانس بین المللی دسترسی آزاد به اطلاعات علمی (Open Access Week) برگزار شد. این کنفرانس، نقطه عطفی در جنبش دسترسی آزاد بود و باعث افزایش آگاهی از این موضوع شد.
در سال ۲۰۰۲، مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده آمریکا (NIH)، سیاستی را اعلام کرد که بر اساس آن، محققان موظف بودند نتایج تحقیقات خود را به صورت دسترسی آزاد منتشر کنند. این سیاست، تأثیر زیادی بر جنبش دسترسی آزاد داشت و باعث شد که تعداد مقالات دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی افزایش یابد.
امروزه، جنبش دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی، جنبشی جهانی است که از سوی بسیاری از سازمان ها و نهادهای علمی و دانشگاهی حمایت می شود. این جنبش، موفقیت های زیادی داشته است و باعث شده است که دسترسی به مقالات علمی در حوزه علوم پزشکی، آسان تر و ارزان تر شود.
در ادامه، به برخی از مزایای جنبش دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی اشاره می شود:

بهبود سلامت عمومی: دسترسی آزاد به تحقیقات و مقالات علمی، می تواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند. این امر، از طریق افزایش آگاهی عمومی از موضوعات بهداشتی، بهبود کیفیت مراقبت های بهداشتی و افزایش همکاری بین المللی در حوزه سلامت صورت می گیرد.
پیشرفت تحقیقات پزشکی: دسترسی آزاد به تحقیقات و مقالات علمی، می تواند به پیشرفت تحقیقات پزشکی کمک کند. این امر، از طریق تسهیل دسترسی محققان به اطلاعات مورد نیاز برای انجام تحقیقات، افزایش همکاری بین المللی در حوزه تحقیقات پزشکی و کاهش هزینه های تحقیقات صورت می گیرد.
افزایش شفافیت در حوزه علم: دسترسی آزاد به تحقیقات و مقالات علمی، می تواند به افزایش شفافیت در حوزه علم کمک کند. این امر، از طریق تسهیل نظارت بر تحقیقات علمی، افزایش مسئولیت پذیری محققان و کاهش احتمال تقلب علمی صورت می گیرد.

البته، جنبش دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی، چالش هایی نیز دارد. یکی از این چالش ها، تأمین بودجه برای انتشار مقالات دسترسی آزاد است. انتشار مقالات دسترسی آزاد، هزینه بر است و تأمین بودجه برای آن، می تواند مشکل باشد. چالش دیگر، عدم پذیرش مقالات دسترسی آزاد توسط برخی از مجلات علمی است. برخی از مجلات علمی، معتقدند که مقالات دسترسی آزاد، ارزش علمی کمتری دارند و بنابراین، آنها را نمی پذیرند.
با وجود این چالش ها، جنبش دسترسی آزاد در حوزه علوم پزشکی، جنبشی رو به رشد است که می تواند تأثیر زیادی بر این حوزه داشته باشد.