سندرم استکهلم یک اختلال روانی است که در آن قربانی یک جنایت یا گروگان‌گیری، نسبت به متجاوز یا گروگان‌گیر خود احساس دلسوزی، همدلی یا حتی عشق می‌کند. این سندرم معمولاً در شرایطی رخ می‌دهد که قربانی برای مدت طولانی در معرض کنترل و سوء استفاده متجاوز یا گروگان‌گیر قرار گرفته باشد.
علائم سندرم استکهلم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

احساس دلسوزی یا همدلی نسبت به متجاوز یا گروگان‌گیر
تلاش برای کمک به متجاوز یا گروگان‌گیر
دفاع از متجاوز یا گروگان‌گیر
احساس وابستگی به متجاوز یا گروگان‌گیر
انکار جنایت یا سوء استفاده

اگر شما یا یکی از عزیزانتان علائم سندرم استکهلم را دارید، مهم است که هر چه سریع‌تر به دنبال کمک باشید. یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا این سندرم را درک کنید و با آن مقابله کنید.
در اینجا چند سوال وجود دارد که می‌توانید از خودتان بپرسید تا متوجه شوید که آیا به سندرم استکهلم مبتلا هستید یا خیر:

آیا نسبت به متجاوز یا گروگان‌گیر خود احساس دلسوزی یا همدلی می‌کنید؟
آیا تلاش می‌کنید به او کمک کنید؟
آیا از او دفاع می‌کنید؟
آیا احساس وابستگی به او می‌کنید؟
آیا جنایت یا سوء استفاده او را انکار می‌کنید؟

اگر پاسخ شما به هر یک از این سوالات مثبت است، ممکن است به سندرم استکهلم مبتلا باشید.
در اینجا چند نکته برای مقابله با سندرم استکهلم وجود دارد:

به یاد داشته باشید که این سندرم یک بیماری روانی است و شما مقصر آن نیستید.
از یک درمانگر کمک بگیرید تا این سندرم را درک کنید و با آن مقابله کنید.
با افراد مورد اعتماد خود در مورد آن صحبت کنید.
به خودتان یادآوری کنید که متجاوز یا گروگان‌گیر شما یک فرد خطرناک است و می‌تواند به شما آسیب برساند.

با کمک و حمایت، می‌توانید از این سندرم بهبود پیدا کنید.