بر اساس پژوهشی که در سال 1395 توسط سمانه یحیی پور کومله در دانشگاه خوارزمی انجام شد، آینده پژوهی مطالعات زنان در ایران با چالش‌های متعددی روبرو است. این چالش‌ها عبارتند از:

تنوع و پراکندگی مسائل زنان در ابعاد مختلف اجتماعی، حقوقی، اقتصادی، علمی، سیاسی و فرهنگی
افزایش روزافزون مسائل و مطالبات زنان
فقدان یک چارچوب منسجم و فراگیر برای آینده پژوهی مطالعات زنان
حضور جریان‌های فکری مختلف در حوزه مطالعات زنان

با توجه به این چالش‌ها، پژوهش حاضر پیشنهاد می‌کند که برای دستیابی به آینده مطلوب برای زنان در ایران، باید برنامه‌ای نظام‌مند برای آینده پژوهی مطالعات زنان تدوین شود. این برنامه باید بر اساس یک چارچوب منسجم و فراگیر تدوین شود و جریان‌های فکری مختلف را در نظر بگیرد.
چارچوب پیشنهادی برای آینده پژوهی مطالعات زنان در ایران، شامل چهار سطح زیر است:

سطح اول: سطح کلان

در این سطح، باید چشم‌انداز کلی برای آینده مطالعات زنان در ایران ترسیم شود. این چشم‌انداز باید بر اساس ارزش‌ها و اصولی مانند عدالت جنسیتی، برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان تدوین شود.

سطح دوم: سطح میانی

در این سطح، باید اهداف و راهبردهای کلی برای آینده مطالعات زنان در ایران تعیین شود. این اهداف و راهبردها باید در راستای تحقق چشم‌انداز کلی مطالعات زنان در ایران باشند.

سطح سوم: سطح خرد

در این سطح، باید برنامه‌های عملیاتی برای تحقق اهداف و راهبردهای کلی مطالعات زنان در ایران تدوین شود. این برنامه‌ها باید بر اساس شرایط و نیازهای موجود در جامعه ایران تدوین شوند.

سطح چهارم: سطح اجرایی

در این سطح، باید اقدامات لازم برای اجرای برنامه‌های عملیاتی مطالعات زنان در ایران انجام شود. این اقدامات باید توسط نهادهای مختلف دولتی، غیردولتی و دانشگاهی انجام شوند.
پژوهش حاضر پیشنهاد می‌کند که برای اجرای برنامه‌های آینده پژوهی مطالعات زنان در ایران، باید نهادی مستقل و فراگیر تشکیل شود. این نهاد باید مسئولیت هماهنگی بین نهادهای مختلف و نظارت بر اجرای برنامه‌ها را بر عهده داشته باشد.
با اجرای برنامه‌های پیشنهادی برای آینده پژوهی مطالعات زنان در ایران، می‌توان امید داشت که شرایط بهتری برای زنان در این کشور فراهم شود. زنان می‌توانند با برخورداری از فرصت‌های برابر و امکانات مناسب، در همه عرصه‌های زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مشارکت داشته باشند و نقش مؤثری در توسعه و پیشرفت کشور ایفا کنند.
در ادامه، به بررسی برخی از چالش‌های پیش روی آینده پژوهی مطالعات زنان در ایران می‌پردازیم:

چالش اول: فقدان یک چارچوب منسجم و فراگیر

همان‌طور که در بالا ذکر شد، مطالعات زنان حوزه‌ای گسترده و چندوجهی است که مسائل مختلفی را در بر می‌گیرد. این مسائل در ابعاد مختلف اجتماعی، حقوقی، اقتصادی، علمی، سیاسی و فرهنگی نمود پیدا می‌کنند. عدم وجود یک چارچوب منسجم و فراگیر برای آینده پژوهی مطالعات زنان، باعث می‌شود که برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات در این حوزه به صورت پراکنده و غیرمؤثر انجام شود.

چالش دوم: حضور جریان‌های فکری مختلف

در حوزه مطالعات زنان، جریان‌های فکری مختلفی وجود دارند که دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به مسائل و مشکلات زنان دارند. این جریان‌های فکری می‌توانند در نحوه اجرای برنامه‌های آینده پژوهی مطالعات زنان تأثیرگذار باشند. بنابراین، توجه به این جریان‌های فکری و تلاش برای ایجاد همگرایی بین آنها، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

چالش سوم: تغییر و تحولات سریع

جهان امروز در حال تغییر و تحولات سریعی است. این تغییر و تحولات، بر زندگی زنان نیز تأثیرگذار است. بنابراین، آینده پژوهی مطالعات زنان باید به این تغییر و تحولات توجه داشته باشد و برنامه‌ریزی‌های خود را بر اساس آنها انجام دهد.

چالش چهارم: محدودیت‌های مالی و سیاسی

اجرای برنامه‌های آینده پژوهی مطالعات زنان، نیازمند منابع مالی و سیاسی کافی است. در شرایطی که منابع مالی و سیاسی محدود هستند، اجرای این برنامه‌ها با چالش‌هایی مواجه خواهد شد.
با توجه به این چالش‌ها، می‌توان گفت که آینده پژوهی مطالعات زنان در ایران، کاری دشوار و پیچیده است. اما با تلاش و برنامه‌ریزی صحیح، می‌توان به نتایج مطلوبی در این زمینه دست یافت