مسایل اصطلاحنامهسازی در ایران از دیدگاه تهیهکنندگان اصطلاحنامه
کارشناسی ارشد 1383
پدیدآور: آنسه حسینی زاده
استاد راهنما: فاطمه رهادوست
استاد مشاور: حمید حقانی
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مطالعه مبانی نظری اصطلاحنامه سازی پیش از پیدایش وب و پس از آن شناسایی مسایل اصطلاحنامه سازی در ایران از دیدگاه تهیه کنندگان و مترجمان اصطلاحنامه های منتشر شده در ایران است. 6 نفر از اصطلاحنامه سازان (عبدالحسین آذرنگ، عباس حری، فاطمه رهادوست، فریبرز خسروی، ملوک السادات بهشتی، محمدهادی یعقوب نژاد) که مسئولیت تهیه 12 اصطلاحنامه منتشر شده تا سال 1382 را برعهده داشته اند جامعه پژوهش را تشکیل می دهند. در این پژوهش برای نخستین بار از روش پژوهش کیفی استفاده شده که می تواند نقطع آغازی برای پژوهش های پایان نامه ای کیفی در کتابداری و اطلاع رسانی باشد. روش گردآوری داده ها مصاحبه عمیق و ابزار آن برنامه مصاحبه است اما بر خلاف آنچه در پژوهش های پوزیتیویستی و کمی رایج است مصاحبه ماهیتی گفتگویی دارد. پس از مصاحبه با جامعه پژوهش و مطالعه یون و منابع مرتبط داده ها به گروه های متفاوتی دسته بندی و بر پایه معیارهای برشمرده شده در بخش روش شناسی تحلیل شدند. از یافته های پژوهش می توان به این نتیجه رسید که: مبانی نظری اصطلاحنامه سازی پس از پیدایش وب و تکنولوژی اطلاعات تغییر کرده است. اغلب مسایلی که مصاحبه شوندگان تجربه کرده بودند ماهیت مدیریتی و اجرایی داشت و تقریبا همه تهیه کنندگان از کمبود تعامل بین نهادهای مسول در سطح نهادی و ملی رنج می بردند. سایر مسایل تجربه شده عبارت بودند از: ضعف سازماندهی پشتوانه انتشاراتی ضبط نشدن پشتوانه کاربران در کتابخانه ها و مراکز اطلاع رسانی ضعف سواد اطلاعاتی متخصصان موضوعی کمبود بودجه کمبود و ضعف روش های نقد و ارزشیابی در محیط های کتابداری و اطلاع رسانی.
نظر شما