جاد، در کتاب خود با عنوان "تحول جنبش زنان فلسطین"، به بررسی تاریخ جنبش زنان فلسطینی از دهه 1930 تا دوره پس از اسلو و از طریق انتفاضه دوم می پردازد. او به ویژه بر رابطه اغلب پرآشوب بین زنان و ناسیونالیسم در فلسطین تمرکز می کند.
جاد نشان می دهد که جنبش زنان فلسطینی در دهه 1930 با تأسیس اتحادیه زنان فلسطینی آغاز شد. این اتحادیه اهدافی مانند آموزش زنان و بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنها را دنبال می کرد. در دهه های بعد، جنبش زنان فلسطینی به گسترش خود ادامه داد و گروه های مختلفی را شامل شد که اهداف متنوعی را دنبال می کردند.
جاد در کتاب خود به دو تحول مهم در جنبش زنان فلسطینی اشاره می کند. اولین تحول، ظهور کنشگری زنان اسلام گرا است. این کنشگری در دهه 1970 آغاز شد و در طول انتفاضه دوم به اوج خود رسید. زنان اسلام گرا بر نقش زنان در جامعه اسلامی تأکید می کنند و معتقدند که زنان می توانند در جنبش آزادی فلسطین نقش فعالی داشته باشند.
تحول دوم، ظهور سازمان های غیر دولتی فمینیستی است. این سازمان ها در دهه 1990 تأسیس شدند و بر حقوق زنان و برابری جنسیتی تأکید می کنند. آنها اغلب با جنبش های ملی گرایانه زنان در تضاد قرار می گیرند.
جاد با مطالعه این دو تحول، ماهیت مشارکت زنان در فضای فلسطین را روشن می کند. او نشان می دهد که زنان فلسطینی در طیف وسیعی از فعالیت ها شرکت می کنند و دیدگاه های مختلف سیاسی و اجتماعی دارند. او همچنین اسطوره های «تغییرناپذیری» نقش های جنسیتی در اسلام و مزایای فرضی «مدرن سازی» کنشگری به سبک غربی را به چالش می کشد.
در اینجا برخی از نکات کلیدی از کتاب جاد آورده شده است:

جنبش زنان فلسطینی یک تاریخ طولانی و متنوع دارد.
زنان فلسطینی نقش مهمی در جنبش آزادی فلسطین ایفا کرده اند.
کنشگری زنان اسلام گرا و سازمان های غیر دولتی فمینیستی دو جنبش مهم در جنبش زنان فلسطینی هستند.

کتاب جاد یک مطالعه مهم و تأثیرگذار در مورد جنبش زنان فلسطینی است. این کتاب برای کسانی که علاقه مند به تاریخ، سیاست و زنان فلسطین هستند، ضروری است.