در سال 2014، دانشمندان ناسا با استفاده از تلسکوپ فضایی کاسینی، جزایر ناپدید شونده‌ای را در دریاچه‌های قمر تیتان کشف کردند. این جزایر که به اندازه زمین‌های فوتبال بودند، به طور ناگهانی در زیر آب فرو می‌رفتند و سپس با ظاهری جدید دوباره ظاهر می‌شدند.
در ابتدا، دانشمندان گمان می‌کردند که این جزایر حباب‌های گاز نیتروژن یا جامدات معلق یا شناور هستند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این جزایر در واقع از ترکیبات آلی متخلخل تشکیل شده‌اند.
ترکیبات آلی در جو غلیظ تیتان تشکیل می‌شوند و سپس به صورت جامد در می‌آیند. این جامدات می‌توانند به اندازه کافی سبک باشند که در آب شناور شوند، اما در عین حال به اندازه کافی متخلخل باشند که به راحتی در آب فرو بروند.
در واقع، این جزایر به قدری متخلخل هستند که می‌توانند تا 90 درصد از حجم خود را با آب پر کنند. این امر باعث می‌شود که آنها بسیار سبک باشند و به راحتی در آب فرو بروند.
با این حال، این جزایر به طور کامل در آب غرق نمی‌شوند. آنها به دلیل نیروی کشش سطحی آب، در سطح آب شناور می‌مانند. اما با گذشت زمان، نیروی کشش سطحی آب کاهش می‌یابد و این جزایر به تدریج در آب فرو می‌روند.
سپس، این جزایر در کف دریاچه‌ها ته‌نشین می‌شوند و به مرور زمان به یکدیگر می‌چسبند و رسوبات جدیدی را تشکیل می‌دهند.
کشف این جزایر ناپدید شونده، اطلاعات جدیدی در مورد جو و سطح قمر تیتان ارائه می‌دهد. این جزایر نشان می‌دهند که جو تیتان حاوی مقادیر زیادی ترکیبات آلی است و سطح این قمر نیز بسیار فعال است.