تاملات اخلاقی ـ تربیتی پایداری خانواده
خانواده به عنوان نهادی بنیادین در جامعه، نقش مهمی در تربیت و پرورش افراد و شکلگیری جامعهای سالم و پویا ایفا میکند. از این رو، پایداری خانواده و حفظ آن از اهمیت ویژهای برخوردار است.
در نگاه اخلاقی، خانواده نهادی است که بر پایه اصول و ارزشهای اخلاقی بنا شده است. این اصول و ارزشها عبارتند از:
عشق و مودت: عشق و مودت پایه و اساس هر خانوادهای است. عشق و مودت میان زوجین، محبت و علاقه آنان را به یکدیگر افزایش میدهد و زمینهساز آرامش و صمیمیت در خانواده میشود.
احترام و تکریم: احترام و تکریم متقابل میان زوجین، زمینهساز تعامل و همکاری آنان در زمینههای مختلف میشود.
تعهد و مسئولیتپذیری: تعهد و مسئولیتپذیری میان زوجین، آنان را در برابر یکدیگر و فرزندانشان متعهد میکند.
صداقت و صراحت: صداقت و صراحت در روابط میان زوجین، زمینهساز اعتماد و اطمینان میان آنان میشود.
گذشت و بخشش: گذشت و بخشش از خطاهای یکدیگر، موجب تقویت محبت و مودت میان زوجین میشود.
این اصول و ارزشها، در تربیت و پرورش فرزندان نیز نقش مهمی ایفا میکنند. فرزندانی که در خانوادهای با این اصول و ارزشها تربیت میشوند، در آینده افرادی با اخلاق و ارزشمند خواهند بود.
از سوی دیگر، از منظر تربیتی، پایداری خانواده به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
آموزش و پرورش: آموزش و پرورش مناسب فرزندان، نقش مهمی در پایداری خانواده ایفا میکند. فرزندانی که با اصول و ارزشهای اخلاقی و تربیتی آشنا هستند، در آینده افرادی مسئول و تعهدپذیر خواهند بود که میتوانند به حفظ و تحکیم خانواده کمک کنند.
مشاوره و راهنمایی: مشاوره و راهنمایی زوجین در زمینههای مختلف زندگی، میتواند به آنان کمک کند تا مهارتهای لازم برای زندگی مشترک را بیاموزند و از بروز مشکلات و اختلافات جلوگیری کنند.
حمایت اجتماعی: حمایت اجتماعی از خانوادهها، نقش مهمی در پایداری آنان ایفا میکند. جامعه باید زمینههای لازم را برای حمایت از خانوادهها فراهم کند تا آنان بتوانند با آرامش و آسایش زندگی کنند.
با توجه به اهمیت پایداری خانواده، لازم است که نهادهای مختلف در جامعه، به ویژه خانواده، آموزش و پرورش، مشاوره و راهنمایی و نهادهای حمایتی، در این زمینه تلاش کنند.
در ادامه، به برخی از تاملات اخلاقی ـ تربیتی در زمینه پایداری خانواده اشاره میشود:
اهمیت انتخاب همسر مناسب: یکی از مهمترین عوامل پایداری خانواده، انتخاب همسر مناسب است. زوجین باید در هنگام انتخاب همسر، به عوامل مختلفی از جمله اخلاق، ارزشها، تناسب شخصیتی، علایق و اهداف مشترک توجه کنند.
ضرورت شناخت همسر: زوجین باید پس از ازدواج، به شناخت یکدیگر ادامه دهند و با نقاط قوت و ضعف یکدیگر آشنا شوند. این شناخت، زمینهساز تفاهم و سازگاری میان آنان میشود.
اهمیت ارتباط و گفتگو: ارتباط و گفتگو میان زوجین، نقش مهمی در حفظ و تحکیم خانواده ایفا میکند. زوجین باید با یکدیگر به گفتگو و تبادل نظر بپردازند و از یکدیگر بازخورد بگیرند.
اهمیت حل اختلافات: اختلافات در زندگی مشترک اجتنابناپذیر است. زوجین باید در هنگام بروز اختلافات، از روشهای صحیح حل اختلاف استفاده کنند و از آسیب رساندن به یکدیگر خودداری کنند.
ضرورت مشارکت در امور زندگی: زوجین باید در امور زندگی مشترک مشارکت داشته باشند و مسئولیتهای خود را به یکدیگر واگذار نکنند. این مشارکت، زمینهساز صمیمیت و نزدیکی میان آنان میشود.
با توجه به این تاملات، میتوان گفت که پایداری خانواده، نیازمند توجه به اصول و ارزشهای اخلاقی و تربیتی است. نهادهای مختلف در جامعه نیز باید در این زمینه تلاش کنند تا خانوادهها بتوانند در آرامش و آسایش زندگی کنند.
نظر شما