هدف
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی بر رضایتمندی و سازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی شهرستان مهاباد می‌باشد.
روش
این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با استفاده از پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین میان فرهنگی دارای نارضایتی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی در شهرستان مهاباد می‌باشد. حجم نمونه 30 زوج بود که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه 15 زوج) تقسیم شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه مشاوره گروهی با استفاده از چارچوی سنجش فرهنگی شرکت نمودند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (Enrich) و سازگاری زوجی اصلاح شده (RDAS) بود که توسط هر دو گروه در مراحل قبل و پس از پایان مداخله تکمیل گردید.
یافته‌ها
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت میانگین نمرات زوجین گروه آزمایش و کنترل در رضایتمندی و سازگاری زناشویی در مرحله پس‌آزمون معنادار است (001/0P<). به عبارت دیگر زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی موجب افزایش رضایتمندی و سازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی شده است.
بحث و نتیجه‌گیری
نتایج این پژوهش نشان داد که زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی می‌تواند روشی موثر در افزایش رضایتمندی و سازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی باشد. این روش با توجه به توجه ویژه به تفاوت‌های فرهنگی زوجین، می‌تواند به زوجین کمک کند تا دیدگاه‌های یکدیگر را بهتر درک کرده و بر چالش‌های ناشی از تفاوت‌های فرهنگی غلبه کنند.
چارچوب سنجش فرهنگی
چارچوب سنجش فرهنگی یک مدل نظری برای درک و ارزیابی تفاوت‌های فرهنگی است. این مدل بر چهار بعد اصلی فرهنگ تمرکز دارد:

ارزش‌ها: باورها و ترجیحات اساسی که راهنمای رفتار افراد هستند.
هنجارها: رفتارهای مورد انتظار در یک فرهنگ خاص.
نقش‌ها: انتظارات اجتماعی از افراد در موقعیت‌های مختلف.
زبان: ابزاری که برای برقراری ارتباط و درک فرهنگ استفاده می‌شود.

زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی، به زوجین کمک می‌کند تا تفاوت‌های فرهنگی خود را در این چهار بعد درک کرده و راه‌های سازگاری با این تفاوت‌ها را بیاموزند.
مراحل زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی
زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی معمولاً شامل 10 جلسه 90 دقیقه‌ای است. مراحل این روش درمانی عبارتند از:

مرحله اول: آشنایی و تبادل اطلاعات

در این مرحله، زوجین با یکدیگر و درمانگر آشنا می‌شوند و اطلاعات اولیه در مورد تفاوت‌های فرهنگی ارائه می‌شود.

مرحله دوم: ارزیابی تفاوت‌های فرهنگی

در این مرحله، زوجین با استفاده از ابزارهای ارزیابی، تفاوت‌های فرهنگی خود را در چهار بعد ارزش‌ها، هنجارها، نقش‌ها و زبان شناسایی می‌کنند.

مرحله سوم: بحث و گفتگو در مورد تفاوت‌های فرهنگی

در این مرحله، زوجین در مورد تفاوت‌های فرهنگی خود با یکدیگر و درمانگر بحث و گفتگو می‌کنند.

مرحله چهارم: توسعه راهبردهای سازگاری

در این مرحله، زوجین راهبردهایی برای سازگاری با تفاوت‌های فرهنگی خود توسعه می‌دهند.

مرحله پنجم: تمرین راهبردهای سازگاری

در این مرحله، زوجین راهبردهای سازگاری خود را در زندگی واقعی تمرین می‌کنند.

مرحله ششم: ارزیابی مجدد

در این مرحله، زوجین پیشرفت خود را در زمینه سازگاری با تفاوت‌های فرهنگی ارزیابی می‌کنند.
نتیجه‌گیری
زوج درمانی گروهی با استفاده از چارچوب سنجش فرهنگی می‌تواند روشی موثر در افزایش رضایتمندی و سازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی باشد. این روش با توجه به توجه ویژه به تفاوت‌های فرهنگی زوجین