طراحی و ساماندهی ساختمان پلاسکو با رویکرد منطقهگرایی انتقادی
پیشنهاده کارشناسی ارشد 1396
پدیدآور: محمد فراهانی
استاد راهنما: محسن رمضانی
استاد راهنما: محمود محمد حسین زاده گلابچی
دانشگاه کردستان، دانشکده علوم پایه
چکیده
میگویند در دهه چهل زمانی که پلاسکو در تهران ساختهشد، این گونه در شهر از او یاد میکردند: "در خیابان جمهوری(نادری) ساختمانی، آنقدر بلند ساختهاند که وقتی به آن نگاه میکنی کلاهت میافتد!" ساختمانهای بلند، نظیر پلاسکو در زمان پیدایش، گاهی نماد شهر و آبروی آن محسوب شده و بخشی از خاطرات جمعی شهر و جامعه را شکل میدهند و گاهی وسیلهای برای ابراز قدرت و عرض اندام حاکمان و دولتها برشمرده میشوند؛ از نگاه طراحی اما، ساختمانهای بلندمرتبه، مولفههای بسیار زیادی را در روند طراحی به خدمت میگیرند. در واقع، به همان میزانی که حوزهی نفوذ و تاثیرگذاری بصری این گونه ساختمانها افزایش مییابد، تحلیل و آنالیز عوامل مختلف و شکلدهندهی آن نیز از اهمیت بیشتری برخوردار میگردد؛ حوزههای از قبیل ترافیک، شهرسازی، سازه و... . با این وجود ساختار و موقعیت ساختمان پلاسکو چه در هنگام ایجاد و نیز چه در زمان تخریب آن نقطهی عطفی شاخص، در ساختار معماری و طراحی این گونه از ابنیه در کشور بوده و میباشد. در سالهای بین 1337 تا 1341، بلندمرتبهسازی با ساخت پلاسکوی 15 طبقه و در پی آن ساخت ساختمان آلومینیوم 13 طبقه در سال 1343 با کاربری تجاری آغاز شده(گلابچی1392) و پس از حادثهی حریق بار دیگر در آخرین روزهای سال گذشته، پلاسکو موجب شد تا شورای عالی شهرسازی و معماری کشور تصمیم به تجدید نظر در چند آییننامه و تقریر مصوبهای جدید در ساخت، امنیت و جانمایی برجها و ساختمانهای بلندمرتبه بنماید. همانگونه که در فوق اشارهگردید امروز نیاز به بلندمرتبهسازی در ذهن انسانی که سودای فتح آسمان را از دیرباز در سر میپروراند، در کنار نیاز به بلندمرتبهسازی در شهرهای کمارتفاع ایران و موقعیت ویژه پلاسکو در یاد و خاطرهی عموم جامعه و نیز موقعیت خاص آن در هستهی تاریخی و سیاسی پایتخت سبب شده تا لزوم ساماندهی و بارآفرینی مجموعهای متناسب با معماری گذشته و بستر فرهنگی اجتماعی امروز اهمیت ویژهای بیابد. لذا این پژوهش در پی آن است تا با باززندهسازی و بهره گیری از عوامل مذکور به طرحی نوین در یکی از مهمترین بسترهای شهری ایران دست یابد.
نظر شما