فراتحلیل پژوهشهای انجام یافته در خصوص نقش الگوهای تدریس بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان نشان می دهد که الگوهای تدریس به طور کلی تأثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. این تأثیر در برخی الگوها بیشتر و در برخی کمتر است.
در یک فراتحلیل که توسط محققان دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد، اثربخشی الگوهای تدریس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به ترتیب زیر ارزیابی شد:

الگوی کاوشگری علمی
الگوی کاوشگری سازمان یافته
الگوی یادیاری
الگوی همیاری
الگوی بدیعه پردازی
الگوی تفکر استقرایی
الگوی پیش سازماندهنده
الگوی دریافت مفهوم
الگوی یادگیری اجتماعی

الگوهای کاوشگری علمی و کاوشگری سازمان یافته به دلیل تمرکز بر فعالیت های یادگیری فعال و مشارکتی، تأثیر بیشتری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. این الگوها به دانش آموزان فرصت می دهند تا با پرسشگری، حل مسئله و پژوهش، مفاهیم را به طور عمیق تری بیاموزند.
الگوهای یادیاری، همیاری و بدیعه پردازی نیز تأثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. این الگوها با ایجاد انگیزه، مشارکت و همکاری در دانش آموزان، به آنها کمک می کنند تا یادگیری را لذت بخش تر و موثرتر تجربه کنند.
الگوهای تفکر استقرایی، پیش سازماندهنده و دریافت مفهوم نیز تأثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. این الگوها با ارائه اطلاعات و ساختارهای ذهنی مناسب، به دانش آموزان کمک می کنند تا مفاهیم را بهتر درک کنند.
الگوی یادگیری اجتماعی تأثیر کمتری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. این الگو بر یادگیری از طریق تعامل با دیگران تمرکز دارد، اما در صورتی که به درستی اجرا نشود، می تواند منجر به تداخل در یادگیری شود.
عوامل مختلفی بر تأثیر الگوهای تدریس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر می گذارند. از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ویژگی های دانش آموزان، مانند سطح یادگیری، انگیزه و استعداد
ویژگی های معلم، مانند دانش و مهارت های تدریس
ویژگی های محتوای آموزشی، مانند پیچیدگی و ساختار محتوا
شرایط محیطی، مانند امکانات و تجهیزات آموزشی

با توجه به عوامل ذکر شده، می توان گفت که برای بهره مندی حداکثری از الگوهای تدریس، لازم است که این عوامل به طور دقیق در نظر گرفته شوند.